INXS: ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ MICHAEL HUTCHENCE


Το Σίνδευ είναι η μεγαλύτερη πόλις της Αυστραλίας με ιστορία μόλις 200 χρόνων με τα τρία χαρακτηριστικά της να είναι το βαθύ φυσικό του λιμάνι, η γέφυρα του λιμανιού και το επιβλητικό κτίριο της όπερας, ένα από τα πλέον διάσημα κτίρια στον κόσμο. Εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 1973 και είναι το επιβλητικό σήμα της πόλης. Έως και το 1770, η πόλις ήταν άγνωστη στον υπόλοιπο κόσμο, αλλά τότε μπήκε στο λιμάνι ο Βρετανός εξερευνητής πλοίαρχος James Cook για να έλθει το 1788 ο κυβερνήτης Arthur Philip με τον Πρώτο Στόλο, ο οποίος είχε για φορτίο Βρετανούς καταδίκους. Χρόνο με το χρόνο, η μακρινή ήπειρος άρχισε να γεμίζει αρχικά κατάδικους που δεν τους ήθελαν οι Άγγλοι στη χώρα τους για να εξελιχθεί χρόνο με το χρόνο σε μια μοντέρνα πόλη και ακμάζουσα χώρα. Το 1851 και μετά αρχίζει καταφθάνει πλήθος μεταναστών στην περιοχή, σε τέτοιο βαθμό που μέσα σε 20 χρόνια ο πληθυσμός του Σίδνεϊ αυξάνεται από 39.000 σε 200.000 κατοίκους. Στους μοντέρνους χρόνους, το  Σίδνεϊ διοργάνωσε το 2000 με επιτυχία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ οι Έλληνες που μένουν σήμερα στην πόλη ξεπερνούν τις 150.000!
ΤΟ ΓΥΜΑΝΣΙΟ, ΟΙ FARRISS BROTHERS ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ
Το ξεκίνημα της σημερινής ιστορίας, επιστρέφει το χρόνο στο 1978 όταν ο οργανίστας Andrew Farriss σχηματίζει μαζί με το συμμαθητή του Michael Hutchence, και οι δύο μαθητές του Davidson High School, τους Doctor Dolphin. Κι επειδή με 2 άτομα δεν γίνεται συγκρότημα στην παρέα άρχισαν να μπαίνουν κι άλλοι φίλοι τους από άλλα σχολεία. Στους Vegetables, αυτό το όνομα είχαν επιλέξει, σύντομα προστίθεται ο αδελφός του Andrew, Farriss, o Tim  που έπαιζε κιθάρα κι ο συμμαθητής του Kirk Pengilly,σαξόφωνο, κιθάρα. Οι Tim και  Pengilly γνωριζόντουσαν από τα παιδικά τους χρόνια όταν έπαιζαν σαν Kirk and Tim. Μαζί με τον τρίτο αδελφό Farriss, τον ντράμερ Jon ,σχημάτισαν τους The Farriss Brothers, που δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα ακόμα νεανικό γυμνασιακό συγκρότημα. Ξεκίνησαν να εμφανίζονται σε μικρά clubs του Σίνδει και του Perth με την υποδοχή εκ μέρους του κόσμου να μην είναι πάντοτε η πρέπουσα. Δεν τους πετάγανε μόνο μπουκάλια μπύρας αλλά και…γεμάτα μπουκάλια μπύρας, τακτική συνηθισμένη στα clubs της Αυστραλίας, γι αυτό και οι ιδιοκτήτες ρωτούσαν το εκάστοτε συγκρότημα αν το …αντέχει! Σημειωτέον ότι ένα από τα τραγούδια που ερμήνευαν σε κάθε εμφάνισή τους ήταν και το “We are the Vegetables”!!! Πιστεύοντας αυτό που κάνουν, αποφάσισαν να ηχογραφήσουν ένα demo και να κυνηγήσουν το όνειρό τους καταφέρνοντας να τραβήξουν την προσοχή του manager των Midnight Oil. Σύντομα βρέθηκαν να ανοίγουν τις συναυλίες τους με τον manager να τους αλλάζει το όνομα σε INXS μετά από μια ιδέα που είχε  ένας μέλος του crew που συνόδευε τους Midnight Oil. Κι επειδή όλοι έχουμε την περιέργεια τι σημαίνει INXS, ο road crew το εμπνεύστηκε παραφράζοντας το όνομα του συγκροτήματος των XTC με μια αυστραλέζικη μάρκα μαρμελάδας που είχε το όνομα IXL!
Με καινούργιο manager δίνουν την 1η Σεπτεμβρίου 1979 την πρώτη συναυλία τους σαν INXS στο Ocean Beach Hotel της Umina στη Νέα Νότιο Ουαλία, ενώ σύντομα υπογράφουν συμβόλαιο για 5 (!) δίσκους με την ανεξάρτητη αυστραλέζικη δισκογραφική εταιρεία Deluxe Records, εισπράττοντας το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 10.000$ σαν προκαταβολή για τα έξοδα ηχογράφησης του πρώτου δίσκου τους.  Όμως πριν ξεκινήσουμε την δισκογραφική ιστορία τους, να υπογραμμίσω ότι αυτή θα είναι μικρή, με το μεγαλύτερο βάρος να δίνεται στο τραγικό τέλος του τραγουδιστή Michael Hutchence, ιστορία που θα διαβάσετε πιο κάτω.  
Δεξιά ο M.Hutchence


Η ΜΗΧΑΝΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ

Με τη φόρα του πρωτάρη το Μάιο του 1980 κυκλοφορoύν το πρώτο single με τίτλο "Simple Simon" έχοντας στη Β’ πλευρά το παλιό τραγούδι τους "We Are the Vegetables"και με έκπληξη μαθαίνουν ότι κυκλοφόρησε και στη Γαλλία. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο το όνομά τους. Οι ηχογραφήσεις έγιναν μεταμεσονύχτιες ώρες, έχοντας λίγο πριν τελειώσει μια εμφάνισή τους σε κάποιο club.  Με ένα ήχο κοντά στο pop rock, new wave και λίγο ska που τότε ήταν της μόδας, το INXS περιείχε 11 τραγούδια με πρώτο single το "Just Keep Walking" που βοήθησε το άλμπουμ να ξεπεράσει τις 35.0000 αντίτυπα. Η κυκλοφορία του συνδυάζεται με περιοδεία 30 ημερών που τους φτιάχνει το όνομα σαν live act, ενώ κυκλοφορούν σαν single τη διασκευή τους στην επιτυχία των συμπατριωτών τους The Loved Ones, "The Loved One", δίνοντας τους νέα πνοή και φέρνοντας το στο αυστραλέζικο chart μικρών δίσκων. Παραδόξως, ούτε το  "Simple Simon" ούτε το "The Loved One", συμπεριλήφθηκαν στον πρώτο δίσκο τους!  


Η επιτυχία του πρώτου άλμπουμ το καλό airplay και οι πολλές εμφανίσεις τους, τούς φέρνουν ξανά στο studio για να ηχογραφήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο Underneath the Colours (1985, Νο15 Αυστραλία) έχοντας ξεφύγει από τη μικρή δισκογραφική εταιρεία κι έχοντας υπογράψει στην WEA Australia, στην Atco Records (θυγατρική της Atlantic Records) για τη Β. Αμερική και  Polygram για Ευρώπη. Χαρακτηριστική είναι υπογραφή τους στην Atco Rec. όπου ειδικά για να τους δει να παίζουν live ταξίδεψε από την Αμερική, το στέλεχος της εταιρείας Reen Nelly. To club ήταν γεμάτο με τον ιδιοκτήτη του χώρου να μην έχει ανοίξει τα air conditions (σ.σ. τα κάνουν κι αλλού αυτά!) με αποτέλεσμα οι τοίχοι να «τρέχουν» από την υγρασία και την αφόρητη ατμόσφαιρα! Ο Nelly δεν μπορούσε να αναπνεύσει και μετά τα πρώτα τραγούδια είπε »Υπογράψτε τους» κι αμέσως βγήκε έξω να πάρει αέρα. Τότε, ειδικά τη δεκαετία του 80, οι καλλιτέχνες υπέγραφαν σε διαφορετική εταιρεία ανά ήπειρο, τακτική που σταμάτησε στα τέλη της δεκαετίας. Το Underneath Colours ακούγεται ποιο ώριμο σε σχέση με το πρώτο, έχοντας υιοθετήσει ένα δικό τους ύφος και με τους στίχους να έχουν πολιτική χροιά. Ακόμα έξω από την Αυστραλία δεν τους ξέρει κανείς!
Το Shabooh Shoobah (1982, Νο5 Αυστραλία, Νο 46 Αμερική) είναι το πρώτο άλμπουμ τους που κυκλοφορεί έξω από τη χώρα τους και φθάνει σε αρκετά καλή θέση στο αμερικάνικο chart, βγάζοντας το single "The One Thing". Αν αναρωτιέσται τι σημαίνει Shabooh Shoobah, στη γλώσσα των Maori (σ.σ. οι ιθαγενείς της Ν.Ζηλανδίας) σημαίνει «κλωτσιά στον κώλο». Κι ενώ όλα φαίνονται να πηγαίνουν  καλά, για τους INXS την προσοχή όλων τραβάει ένα άλλο αυστραλέζικο συγκρότημα, οι Men At Work που σαρώνουν τα Charts με τα  ποιυ ξεπετιούνται το ένα μετά από το άλλο από το πρώτο άλμπουμ τους Business as Usual.
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ, O NILE RODGERS ΚΑΙ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Το τέταρτο άλμπουμ τους The Swing (1984, Νο1 Αυστραλία, Νο 52 Αμερική) τους κάνει γνωστούς και στη χώρα μας, αφού ήταν το πρώτο άλμπουμ τους που κυκλοφόρησε και στην ελληνική αγορά, βγάζοντας το πολύ όμορφο τραγούδι "Original Sin", ένα από τα μεγάλα pop-rock dance hits της δεκαετίας του 80. Το μεγάλο όπλο τους ήταν η παρουσία στην παραγωγή του μεγάλου Nile Rodgers (κιθαρίστα και παραγωγού των Chic και μετέπειτα παραγωγού άλμπουμ των Mick Jagger, Bryan Ferry, B52’s, David Bowie, Lady Gaga, Madonna κ.α.) που διαμόρφωσε σε μεγάλο ποσοστό τον ήχο τους. Το άλμπουμ σημείωσε τεράστια επιτυχία στην Αργεντινή που πήγε στο Νο1 στο chart των άλμπουμ και το συγκρότημα πηγαίνει στο Buenos Aires για συναυλία σε μια εποχή που η χώρα μόλις είχε επιστρέψει στη Δημοκρατία αλλά με την παρουσία του στρατού παντού. Έτσι κατά τη διάρκεια της συναυλίας, στρατιώτες βρισκόντουσαν μεταξύ θεατών και συγκροτήματος (σ.σ. θυμίζει την παρουσία της αστυνομίας στην πρώτη συναυλία των Rolling Stones το 1967 στην Αθήνα), με τον Hutchence να απωθεί τους στρατιώτες με τη βάση του μικρόφωνου. Σύντομα το κοινό ανέβηκε στη σκηνή και οι INXS έφυγαν αμέσως από τη σκηνή. Χρειάστηκε 2 ώρες και με τη συνοδεία οπλισμένων στρατιωτών για να επιστρέψουν στο ξενοδοχείο! Η μεγάλη επιτυχία τους δεν είναι μόνο στο εμπορικό κομμάτια αλλά στο ότι κατάφεραν να φτιάξουν δικό τους ήχο, ένα δικό τους ήχο που ήταν καθαρά δημιούργημα του κιθαρίστα Andrew Farriss, ένα κράμα funk/rock, εντελώς αναγνωρίσιμο. Στα χνάρια αυτού του funk/rock, βάδισαν εκείνη την εποχή και οι Red Hot Chili Peppers που τοn Αύγουστο του 1984 κυκλοφορούσαν το πρώτο άλμπουμ τους. 

   
 Το επόμενο άλμπουμ τους Listen Like Thieves (1985, Νο1 Αυστραλία, Νο 11 Αμερική, Νο46 Μ.Βρετανία) τους καθιερώνει βγάζοντας τις επιτυχίες, "What You Need", "This Time" και "Kiss the Dirt (Falling Down the Mountain)". Οι INXS δεν είναι πλέον μέρος της μουσικής της δεκαετίας του ‘80 αλλά ηγέτες της με τους Michael Hutchence και Andrew Farriss να υπογράφουν όλα τα τραγούδια και να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. «΄Ήμουν σπίτι μου στο Σίνδευ όταν με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι το “What you need” πήγε στο Νο5 του αμερικάνικου chart μικρών δίσκων¨ λέει ο Andrew Farriss «Σε μια στιγμή, από νεαροί, γίναμε άνδρες». Η κυκλοφορία του 6ου άλμπουμ τους Kick (1987, Νο 1 Αυστραλία, Νο 4 Αμερική, Ν9 Μ.Βρετανία) δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να επιβεβαιώσει ότι το συγκρότημα έχει ένα τεράστιο αστέρι να το οδηγεί. Και δεν αναφέρομαι στον Andrew Farriss που είναι ο βασικός συνθέτης ούτε στον Hutchence που ήδη έχει αναδειχθεί σε super star αλλά στη γενικότερη διάθεσή τους σαν συγκρότημα. Φρέσκος pop rock με τα τραγούδια του να είναι το ένα καλύτερο από το άλλο με το άλμπουμ να βγάζει πολλά καλά  τραγούδια."New Sensation", "Never Tear Us Apart", "Devil Inside" και "Need You Tonight", όπου και τα 4 μπήκαν στο αμερικάνικο Top μικρών δίσκων με το "Need You Tonight"  να πατάει το Νο1! Κι όμως, όταν παρέδωσαν τα τελικά tapes στην Atlantic, ο Πρόεδρος της εταιρείας τους είπε να τα καταστρέψουν γιατί δεν τον ικανοποιούσε καθόλου ο ήχος τους, δίνοντας τους μάλιστα κι 1.000.000$ για να επιστρέψουν στην Αυστραλία και να το ξανά ηχογραφήσουν!! Το συγκρότημα αρνήθηκε, υποστηρίζοντας τη δουλειά του για να συμφωνήσει και ο Προέδρος της Atlantic λέγοντας «Get fucked,  release it”. Το άλμπουμ σταμάτησε στο Νο3 του αμερικάνικου chart, στο Νο 9 του Βρετανικού και στο Νο2 του αυστραλέζικου, πουλώντας μόνο στην Αμερική 13.000.000 αντίτυπα. Η παρουσία του MTV βοηθάει το συγκρότημα να πολλαπλασιάσει τις πωλήσεις του και αν εκτοξεύσει τη δημοτικότητα του. Η τεράστια επιτυχία του Kick, βγάζει στην επιφάνεια διάφορα μικροπροβλήματα, που φαίνονται σαν βουνά. Τα μέλη τσακώνονται με το παραμικρό και σωστά αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα για να ηρεμήσουν. Τότε ήταν που ο  Michael Hutchence που ήδη είχε αναδειχθεί σαν έναν από τους κορυφαίους leaders, αποφασίζει να ασχοληθεί με το side project που σχημάτισε με τον Αυστραλό μουσικό και ηχολήπτη Ian "Ollie" Olsen, τους  Max Q (1989). Ένα άλμπουμ που ευτυχώς απέτυχε γιατί δεν ξέρουμε η τυχόν επιτυχία του τι αντίκτυπο θα είχε στην καριέρα των INXS.
Οι Max Q ξεχνιούνται γρήγορα και τον Οκτώβριου του 1990 κυκλοφορούν το X (Νο 3 Αυστραλία, No 5 Αμερική, No 2 Μ.Βρετανία)  που έβγαλε τις επιτυχίες "Suicide Blonde", "Disappear" και "Bitter Tears"με το λατινικό X στον τίτλο να αντιπροσωπεύει τα 10 χρόνια παρουσίας τους από το ξεκίνημά τους, το 1980. Τον Ιούλιο του 1991 στο πλαίσιο της περιοδείας του"Summer XS", εμφανίζονται μπροστά από 74.0000 θεατές στο Wembley Stadium σε ένα ημερήσιο φεστιβάλ που ήταν headliners. Μαζί τους  5 pop μεγάλα ονόματα της εποχής, οι Jellyfish, Roachford, Jesus Jones, Deborah Harry και Hothouse Flowers με τους INXS να ηχογραφούν την εμφάνισή τους και να κυκλοφορούν το πρώτο live άλμπουμ τους με τίτλο Live Baby Live (Νο3 Αυστραλία, Νο 73 Αμερική, Νο 8 Μ.Βρετανία) με μια φωτογραφία στο εξώφυλλου του Hutchence, εξαιρετικά ενδεικτική της δυναμικότητάς του. Η εμφάνισή τους κυκλοφόρησε και σε VHS. Η τετράδα των άλμπουμ Swing, Listen like Thieves, Kick και X  αλλά και η κυκλοφορία του Live Baby Live κλείνει τον μεγάλο κύκλο των 4 άλμπουμ που τους οδήγησαν στην κορυφή. Ειδικά με τα Kick και X, το συγκρότημα κύτταζε τους πάντες από ψηλά.


1992- ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΠΤΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 
 
Δύο χρόνια μετά το Χ, έρχεται η σειρά του Welcome to Wherever You Are (1992, Νο2 Αυστραλία,Νο1 Μ.Βρετανία, Νο16 Αμερική) με το συγκρότημα να πειραματίζεται με τη χρησιμοποίηση 60μελούς ορχήστρας, ακόμα και sitars (σ.σ. ινδικό έγχορδο όργανο) και να βγάζει τα singles "Taste It" και "Baby Don't Cry" που δεν ήταν τίποτε ιδιαίτερο. Το Full Moon, Dirty Hearts (1993, Νο 4 Αυστραλία, Νο 3 Μ.Βρετανία, Νο 53 Αμερική) «φωνάζει» ότι το συγκρότημα βρίσκεται σε σταδιακή πτώση που δεν το έσωσαν ούτε οι συμμετοχές της  Chrissie Hynde (των Pretenders) στο ομώνυμο τραγούδι ούτε του Ray Charles στο "Please (You Got That)". Το συγκρότημα αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα με τον Hutchence να βρίσκεται στην επικαιρότητα για τις σχέσεις του, πραγματικός super star.
Πρέπει να φθάσουμε στο 1997 για να κυκλοφορήσει το Elegantly Wasted (Νο14 Αυστραλία,, Νο 16 Μ.Βρετανία, Νο 41 Αμερική) και λίγους μήνες αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου 1997 ο Michael Hutchence βρίσκεται νεκρός στο δωμάτιο του στο ξενοδοχείο του Σινδει Ritz-Carlton με τον ιατροδικαστή να ανακοινώνει ότι ο θάνατός του προήλθε από αυτοκτονική τάση που είχε να κάνει με μελαγχολία, που συνδυάστηκε με χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών. Όμως όλα αυτά θα τα δούμε στο…κυρίως άρθρο που ακολουθεί.


Η ΔΙΑΛΥΣΗ, Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ  ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ Ο ….ΑΛΛΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ!
Ο θάνατος του ήταν τεράστιο χτύπημα στη δομή τους, αφού εκτός από χαρισματικός performer, o Hutchence ήταν ο βασικός στιχουργός των τραγουδιών τους. Το συγκρότημα μπαίνει στον πάγο για 1 ολόκληρο χρόνο για να αρχίζουν σιγά σιγά περιστασιακές εμφανίσεις με guest τραγουδιστές, τακτική που τους κρατάει ζωντανούς έως το 2000. Μεταξύ των καλεσμένων τραγουδιστών ήταν οι Jimmy Barnes, Terence Trent D'Arby(δες video), Russell Hitchcock (Air Supply), Suze DeMarchi (Baby Animals)  κι ο Νεοζηλανδός με Maori καταγωγή, Jon Stevens (πρώην Noiseworks). Σε αυτόν εστίασαν και πόνταραν για να αντικαταστήσει τον Hutchence και εμφανίστηκαν μαζί του στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2000 στο Σίνδευ  για να ακολουθήσει περιοδεία σε Ν.Αμερική και Ευρώπη. Ο Jon Stevens έγινε επίσημο μέλος τους το 2002 κι άρχισαν να ηχογραφούν καινούργια τραγούδια, για να φύγει ένα χρόνο αργότερα για την πολυπόθητη προσωπική καριέρα, που δεν τον οδήγησε πουθενά! Με τον Stevens, οι INXS ηχογράφησαν μόνο ένα τραγούδι, το "I Get Up". Το τέλος τούς  έχει χτυπήσει την πόρτα, αλλά κάνουν πως δεν το ακούν. Το 2004 κάνουν ακόμα μια προσπάθεια να επανέλθουν επιλεγέντας τραγουδιστή από το τηλεοπτικό reality Rock Star: INXS, που ήταν ειδικά φτιαγμένο για αυτούς με το νικητή J.D. Fortune να ερμηνεύει τα «You Can't Always Get What You Want" (Rolling Stones) και "What You Need" (INXS) και μετά από 11 εβδομάδες εκπομπών να αναλαμβάνει το μικρόφωνο για να ηχογραφήσουν το άλμπουμ Switch (2005, No18 Αυστραλία, No 17 Aμερική) με παραγωγό τον Guy Chambers. Με ένα συμβολικό εξώφυλλο, ένα διακόπτη που δείχνει την αλλαγή στο συγκρότημα, το Switch δεν είναι κακό άλμπουμ, αλλά κι από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αντέξει το βάρος ενός συγκροτήματος που ονομάζεται INXS. Η κυκλοφορία του συνδυάζεται με μεγάλη περιοδεία που σε γενικές γραμμές πήγε καλά, αλλά από την εποχή των Kick και X έχουν αλλάξει πολλά, πάρα πολλά.


To Νοέμβριο του 2012 ανακοινώνουν ότι σταματούν τις εμφανίσεις με τον Jon Farriss να παραδέχεται ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας εμφάνισής τους στο Perth Arena όταν έπαιζαν το "Need You Tonight", έκλαιγε!  Το 2019 παρουσιάστηκε η ταινία/ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή και την καριέρα του Michael Hutchence, με τίτλο Mystify.
ΤΟ TRIBUTE ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
Το 2010 κυκλοφόρησε το tribute άλμπουμ στη μεγάλη καριέρα τους με τίτλο Original Sin που περιείχε 12 τραγούδια τους, όχι απαραίτητα τις μεγάλες επιτυχίες τους, παιγμένες από τους ίδιους αλλά ερμηνευμένες από καλεσμένου τραγουδιστές όπως τους J.D. Fortune, Pat Monahan (των Train), Ben Harper, Mylène Farmer, Tricky, Dan Sultan, Rob Thomas (Matchbox Twenty) κ.α..
 TRIVIA

  • Σε μεταγενέστερη συνέντευξή του ο King Pengilly είχε δηλώσει ότι η αρχική πρόθεση του manager ήταν το συγκρότημα να παίζει χριστιανικό rock, κάτι που απορρίφθηκε αμέσως.
  • Το "Suicide Blonde" διαφοροποιείται έντονα από τα υπόλοιπα τραγούδια τους χάρις στην παρουσία της φυσαρμόνικας που παίζει ο Charlie Musselwhite, που ανήκει στη γενιά των μεγάλων του blues Mike Bloomfield και Paul Butterfield.

MICHAEL HUTCHENCE - ΠΩΣ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΣΒΗΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ

Με την Helena Christiensen


Κι αφού διαβάσατε ένα μάλλον εκτενές αφιέρωμα στους INXS, ήλθε η ώρα να διαβάσατε την ιστορία του τραγουδιστή τους Michael Hutchence ή Πως Ένα Αστέρι Σβήνει Μόνο του  
Η πρώτη εντύπωση των αδελφών Farriss και του Kirk Pengilly ήταν να εντυπωσιαστούν μόλις είδαν τον Michael John Hutchence που φορούσε μια φλούο πράσινη φόρμα κι είχε πλούσια κατσαρά ανακατεμένα μαλλιά. Ευτυχώς, είχε και καλή φωνή κι ανέλαβε το μικρόφωνο στους Vegetables που αργότερα μετεξελίχθηκαν σε INXS. Δίσκο με δίσκο, παρουσίασε μια βελτίωση στην ερμηνευτική τεχνική του και σε συνδυασμό με το παρουσιαστικό από την κυκλοφορία του Swing, αρχίζει να τραβάει επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Στα video και στις φωτογραφήσεις δικαιωματικά βρίσκεται σε πρώτο πλάνο ενώ η στιχουργική συνεισφορά στο συγκρότημα είναι πολύ έντονη. ‘Όμως εκείνο που αρχίζουν να παρατηρούν τα μέλη των INXS είναι οι μαύρες σκέψεις του που περνούν μέσα από τους στίχους του, μαύρες σκέψεις που αρχικά δεν τους έδωσε κανένας σημασία. Από την κυκλοφορία του άλμπουμ Listen like Thieves (1985) και μετά, τόσο οι INXS όσο και ο Hutchence….απογειώνονται. Οι σχέσεις του με μοντέλα, ηθοποιούς και τραγουδίστριες είναι ότι πιο σύνηθες με την προσωπική του ζωή να απασχολεί τα περιοδικά. Kylie Minogue, Belinda Carlisle, Helena Christensen (το μοντέλο) και η Kym Wilson (Αυσταλέζα ηθοποιός) ήταν μερικά από τα …θύματά του(!) .Yπάρχουν πολλές ιστορίες στα περιοδικά της εποχής από τα περιπέτειές του όμως αυτή με την Helena Christensen όπου περπατούσαν ένα βράδυ σε δρόμο της Κοπεγχάγης (σ.σ. κι εγώ έχω πάει στην Κοπεγχάγη, αλλά μόνος) όταν διαπληκτίστηκε με έναν ταξιτζή με αποτέλεσμα να πέσει στο δρόμο και να χτυπήσει το κεφάλι του και να βγάζει αίμα από το στόμα και τα αυτιά του! Δεν έδωσε σημασία(!)  και μετά από μερικές ημέρες παρουσίασε απώλεια των αισθήσεων της όσφρησης και της γεύσης και με το χρόνο, παρουσίασε έντονα σημάδια κατάθλιψης. Με καθυστέρηση νοσηλεύτηκε 2 εβδομάδες σε νοσοκομείο της Κοπεγχάγης με μείωση των προβλημάτων αλλά δεν επανήλθε εντελώς! Ένα άλλο περιστατικό που συνέβη κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων των τραγουδιών του άλμπουμ Full Moon, Dirty Hearts στο Capri,φέρνει τον Hutchence να τραβάει μαχαίρι και να απειλεί τον μπασίστα Gary Beetrs, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του Beers. Το 1994 τα έφτιαξε με την τηλεπαρουσιάστρια της αγγλικής τηλεόρασης Paula Yates που εκείνη την εποχή ήταν παντρεμένη με Bob Geldof των Boomtown Rats κι ο Hutchence πρωταγωνίστησε σε μια επίθεση φωτογράφου που τους παρακολουθούσε. Το 1995 η Yates χώρισε από τον Geldof και το διαζύγιο πήρε μεγάλη διάσταση στα βρετανικά περιοδικά λόγω της δικαστικής διαμάχης των 2 θυγατέρων τους ενώ την επόμενη χρονιά η Yates έφερε στον κόσμο το κοριτσάκι Heavenly Hiraani Tiger Lily, κόρη του Hutchence. Οι περιπέτειες του δεν τελειώνουν τόσο εύκολα αφού την ίδιας χρονιά τούς συνέλαβαν για κατοχή ναρκωτικών ουσιών, κατηγορία που  τελικά δεν στοιχειοποιήθηκε.
Με την Kylie Minogue
 Σε μια επίσκεψη στο σπίτι του, ο σαξοφωνίστας/κιθαρίστας των INXS με έκπληξη είδε ότι είχε βάλει πάρα πολλές παιδικές του φωτογραφίες, χωρίς να θέλει να μιλήσει για αυτή την κίνησή του. Σίγουρα η σχέση του με την Yates τον είχε αλλάξει πολύ και ήταν απόλυτα δεμένος μαζί της. Η τελευταία φορά που πήγε στο studio ήταν το Νοέμβριου το 1997 όταν έκανα πρόβες για την Lose your Head tour και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση κάνοντας αστεία και βρισκόμενος σε φόρμα.
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ
Και φθάνουμε στο πρωινό της 22ης Νοεμβρίου 1997 όταν ο Kirk Pengilly παίρνει ένα τηλεφώνημα από ένα φίλο του που διατηρούσε κατάστημα στο ξενοδοχείο Ritz-Carltonστο Double Bay του Σίνδευ, λέγοντας του ότι έχει κλείσει ο δρόμος από περιπολικά της αστυνομίας, υποθέτοντας ότι κάποιος μεθυσμένος πελάτης έπεσε από το μπαλκόνι. Με το χρόνο, οι πληροφορίες γινόντουσαν όλο και πιο συγκεκριμένες ώσπου αναφέρθηκε το όνομα του Hutchence τον οποίον έδωσαν σαν νεκρό! Τον είχε βρει η καθαρίστρια γονατισμένο και να κοιτάει την πόρτα με τη ζώνη του δεμένη στο πόμολο της πόρτας κι έχοντας ρίξει όλο το βάρος του μπροστά σε σημείο που είχε σπάσει η αγκράφα της ζώνης του.

« I CAN’T BELIEVE THIS, I CAN’T BELIEVE THIS”
Η αναγγελία του θανάτου του βρίσκει τον Tim Farriss να κάνει εμετό στην τουαλέτα και να φωνάζει «I can’t believe this, I can’t believe this”’. Μόλις οι INXS είχαν σταματήσει να υπάρχουν. Η επόμενη κίνηση ήταν τα σπίτια τους να γεμίσουν paparazzi που έψαχναν μια φωτογραφία  και μια δήλωση των μελών του συγκροτήματος. Δύσκολες στιγμές! O Andrew Farriss θυμάται τις στιγμές που αυτός και τα 2 αδέλφια του έχασαν τη μητέρα τους από καρκίνο, πριν 2 χρόνια. Τότε το είχαν διαχειριστεί σε στενό κύκλο φίλων και συγγενών. Τώρα η απώλεια του Hutchence είχε πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και ήταν αδύνατον να το διαχειριστούν όπως θα έπρεπε!

Η ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ
Πριν ακόμα ο ιατροδικαστής ανακοινώσει την ακριβή αιτία θανάτου του, είχαν αρχίσει να γράφονται πολλά και περίεργα. Με την επίσημη αιτία θανάτου να κάνει λόγο για αυτοκτονία δια απαγχονισμού, υπάρχει η εκδοχή ότι επρόκειτο για τραγικό ατύχημα στο πλαίσιο σεξουαλικού παιχνιδιού «αυτοερωτικής ασφυξίας». Στο ντοκιμαντέρ "Mystify: Michael Hutchence" που επιχειρεί να φωτίσει το μυστήριο γύρω από τον θάνατο του εμφανίζεται Helene Christensen να αναφέρει το περιστατικό που διαβάσατε πιο πάνω με τη έντονη φιλονικία που είχε με τον ταξιτζή. Σύμφωνα με την Christensen, o Hutchence έμεινε αρκετή ώρα αναίσθητος στο δρόμο και με αίμα να βγαίνει από τα αυτιά και το στόμα του κι όταν ξαναβρήκε τις αισθήσεις του, στο νοσοκομείο πλέον, αρνήθηκε να κάνει εξετάσεις και έφυγε σε κατάσταση οργής και σύγχυσης. Μετά από αυτό το πολύ σοβαρό περιστατικό, όπως λένε διάφοροι φίλοι του στο ντοκιμαντέρ, δεν ήταν ποτέ ο ίδιος: έγινε επιθετικός, απρόβλεπτος και «έμοιαζε να αναζητά διαρκώς όλο και περισσότερο κίνδυνο» με το ντοκιμαντέρ να αποκαλύπτει ότι η νεκροψία είχε αποκαλύψει μεγάλες περιοχές βλάβης στον εγκέφαλο.
Βέβαια όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, σχεδόν ποτέ δεν πιστεύουμε την επιστημονική τεκμηρίωση αλλά «θέλουμε» να πιστέψουμε τη συνωμοσιολογική πλευρά που μας εξάπτει περισσότερο. Δείτε το promo clip του ντοκιμαντέρ.



Εκείνες τις ημέρες έτυχε να βρίσκεται στην Αυστραλία ο πρώην σύζυγός της Yates, Bob Geldof, τον οποίο η Yates κατηγορεί ότι πίεσε και τσακώθηκε με τον Hutchence ο οποίος τον είχε πάρει τηλέφωνο για να τον πιέσει να επιστρέψει το παιδί του (σ.σ. την Heavenly Tiger, που ήταν παιδί του Hutchence και της Yates).”That bastard killed him” φωνάζει η Paula Yates η οποία έχει οδηγηθεί σε πλήρη σύγχυση μετά το θάνατο του Hutchence 3 χρόνια μετά, το 2000 φεύγει από τη ζωή μετά από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Είχε προλάβει να πει (στο ντοκιμαντέρ)ότι με κανένα τρόπο δεν πίστευε ότι ο Hutchence ήθελε να αυτοκτονήσει όπως ανέφερε ο ιατροδικαστής στο πόρισμά του. «Εγώ τον γνώριζα, όχι ο ιατροδικαστής»! Την Tiger μετά το θάνατο και των 2 και με απόφαση δικαστηρίου, κράτησε και μεγάλωσε ο Gedrof
Γεγονός είναι ότι χάθηκε ένας πραγματικός super star σε ηλικία μόνο 37 ετών. Από το 6μελές συγκρότημα των INXS όλοι αυτόν ήξεραν, ούτε καν τον βασικό συνθέτη όλων των τραγουδιών τους Andrew Farriss! Τα video, οι συναυλίες, οι φωτογραφήσεις ήταν στημένα πάνω του, όχι απλά γιατί ήταν ο τραγουδιστής, αλλά γιατί ήταν star. Γράφοντας προσωπικά, ποτέ μα ποτέ δεν μου άρεσε να συσχετίζω καλλιτέχνες μεταξύ τους, αλλά ο Michael Hutchence στεκόταν άνετα δίπλα στον Mick Jagger!

 

10 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΤΟΥΣ INXS

Listen like thieves

Original Sin

Need you tonight

Mystify

Suicide Blonde

Never tear us apart

Disappear

Devil Inside

Bitter tears

New Sensation

 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

31/1/21

 

 

 

 

 

 

 

 

 




 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου