“HOME SWEET HOME”: H POWER ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ MOTLEY CRUE

 Το καλοκαίρι του 1985 οι Motley Crue είχαν κτίσει ένα γερό όνομα που δίσκο δίσκο, δούλευε την καριέρα τους και είχε σχεδόν όλες τις εμφανίσεις τους sold out. H κυκλοφορία του άλμπουμ Theater of Pain(1985) είχε βγάλει ένα πολύ καλό πρώτο single, το "Smokin' in the Boys Room"(Νο 3 Αμερική) και το συγκρότημα πρότεινε σα δεύτερο single τη σύνθεση των Nikki Sixx και Tommy Lee, «Home Sweet Home".
Την ιδέα για να κυκλοφορήσει σε single, την είχαν τα μέλη του συγκροτήματος γιατί έβλεπαν ότι ο κόσμος αντιδρά θετικά στις συναυλίες τους όταν το παίζουν αλλά και γενικά  ήταν μια περίοδος που οι power ballads είχαν επιτυχία, από τα hard/heavy συγκροτήματα της εποχής! Οι άνθρωποι της εταιρείας τους το απέρριψαν αμέσως με την αιτιολογία όχι ότι δεν ήταν καλό τραγούδια αλλά δεν ταίριαζε στο γενικό ύφος τους μια μπαλάντα. Οι στίχοι του μιλούν για τους καλλιτέχνες που απουσιάζουν από το σπίτι και την οικογένεια τους και για τα συναισθήματα που τους διακατέχουν κι όπως έχουν πει οι δύο συνθέτες του, ένιωσαν αυτό το συναίσθημα κατά την περιοδεία του άλμπουμ Shout at the Devil. Γι αυτό και στην εισαγωγή του video κάθε μέλος παίρνει ένα τηλέφωνο όπου απαντά "I'm on my way! “18 μήνες βρισκόμαστε μέσα σε ένα λεωφορείο που κατέληξε να είναι το σπίτι μας. Από μια στιγμή και μετά, δεν ξέραμε τι να κάνουμε κι αρχίσαμε να γράφουμε τραγούδια που μπήκαν στο άλμπουμ Theater of Pain. Έτσι γράφτηκε και το ‘Home Sweet Home’ λέει ο Nikki Sixx. «Η απόρριψη της ιδέας να το κυκλοφορήσουμε (σ.σ. εννοεί από τη δισκογραφική εταιρεία) δεν μας προκάλεσε καμία εντύπωση γιατί βρισκόμαστε σε ένα διαρκή πόλεμο. Μάλιστα μας είχαν πει να βγάλουμε τελείως το τραγούδι από το δίσκο”. Για του λόγου το αληθές, η δισκογραφική εταιρεία τους δεν τους βοήθησε ούτε στα γυρίσματα του video, ούτε στο promotion που τότε το MTV σε έκανε star μέσα σε μια ημέρα. Η επιτυχία του, είναι ένα δείγμα του πόσο διαφορετικά σκέφτονται τα στελέχη μιας εταιρείας και πως ο κόσμος (fans). Το video σε σκηνοθεσία του Wayne Isham βιντεοσκοπήθηκε το 1985 σε συναυλία τους στο Houston του Texas στο The Summit κι όπως συμβαίνει συνήθως το έπαιξαν δύο φορές για να έχει ο σκηνοθέτης περισσότερα πλάνα. Πρωταγωνιστεί ο ηθοποιός Michael Berryman ο οποίος λόγω της δυσπλασίας έχει παίξει σε ταινίες τρόμου.


ΠΟΙΟΙ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΑΝ
Η πιο γνωστή διασκευή είναι της Carrie Underwood αλλά το έχουν διασκευάσει και οι Linkin Park, ο Justin Moore όπου συμμετέχει κι ο Vince Neil ακόμα και το ποπ νεανικό είδωλο Leif Garrett.
TRIVIA

  • Το τραγούδι κυκλοφόρησε και σε 12ίνστο maxi single αλλά όχι για εμπορική χρήση, παρά μόνο για ραδιοσταθμούς και βέβαια σήμερα είναι συλλεκτικό. Το 1988 κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία στο EP Raw Tracks.
  • Το 1991 παρουσιάστηκε στη συλλογή τους Decade of Decadence με ελαφρά διαφορετικό remix.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

5/12/20
 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου