Το ίδιο στο "She's Mine" που τον βοηθάει η σύνθεση του τραγουδιού αλλά και στο mid tempo «Foolish Heart”, το τρίτο καλό κομμάτι του άλμπουμ. Σε γενικές γραμμές το Street Talk είναι πολύ πιο «μελό» και light σε σχέση με τα άλμπουμ του συγκροτήματός του (σ.σ. αναπόφευκτοι οι συσχετισμοί), έχοντας διατηρήσει τη φόρμουλα των μπαλαντών τύπου Journey με δικό του στιχουργικό στιλ.
 η |
| Η Sherri Swafford |
Νομίζω ότι το κομβικό σημείο που τον βοήθησε ήταν η παραγωγή που έγινε από τον ίδιο και τον Bruce Botnick,που κρατάει το γενικό αποτέλεσμα καθαρό, βγάζοντας τη φωνή ένα κλικ προς τα έξω. Σίγουρα τα 10 τραγούδια του Street Talk δεν έχουν την επιθετική κιθαριστική διάθεση των Journey (σ.σ. όση τέλος πάντων έχουν τα τραγούδια τους) αλλά από την άλλη πλευρά δεν θέλαμε ακόμα ένα δίσκο των Journey. Αναπόφευκτη λοιπόν μια πιο αδύναμη, λιγότερο rock θα έλεγα, μουσική από αυτή που τον έχουμε συνηθίσει, αλλά γι αυτό δεν είναι τα προσωπικά άλμπουμ; Για να παρουσιάζει ο καλλιτέχνης μια διαφορετική εικόνα του εαυτού του. Και το Street Talk την παρουσιάζει με το παραπάνω!
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
- Οι Journey συνέχισαν το διάλειμμά τους και το 1986 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Raised on Radio, ενώ ο Perry 10 χρόνια αργότερα μετά το Street Talk, κυκλοφόρησε το δεύτερο με τίτλο For the Love of Strange Medicine που όμως σε καμία περίπτωση δεν έφθανε την ποιότητα του πρώτου!
- Κατά την πάγια τακτική της δεκαετίας του 80 το video του "Oh Sherrie" έχει μπροστά μια μικρή ιστορία που έχει πλάκα!
14/5/20
Δημοσίευση σχολίου