Τον οργανίστα Gregg Rolie, εμείς οι παλαιότεροι τον μάθαμε από την ταινία Woodstock και την εμφάνισή του με τους Santana. Στο μεγάλο συγκρότημα έγραψε ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας του, παίζοντας Hammond σε άλμπουμ όπως Abraxas (1970), Santana III (1971) και το fusion Caravanserai (1972) για να φύγει και να σχηματίσει το 1973 μαζί με τον κιθαρίστα Neil Schon τους Journey. Με το μοναδικό ήχο του Hammond, οι Journey έκτισαν ένα ήχο, αρκετά δύσκολο για την Αμερική, ένα ήχο που στα πρώτα τρία άλμπουμ τους δεν είχαν καμία, μα καμία απολύτως σχέση με τους Journey που μάθαμε από το 1978 και μετά. Τότε που προσέλαβαν τον τραγουδιστή Steve Perry κι άλλαξαν το ύφος τους γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Ο Rolie έφυγε από τους Journey το 1980 μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ τους Departure κι όλοι έμειναν με την εντύπωση ότι ενοχλήθηκε με την παρουσία του Perry, κι αυτό γιατί στα πρώτα δύο άλμπουμ τους (Journey και Look into the Future) εκτός από πλήκτρα ήταν και ο βασικός τραγουδιστής, ενώ στο τρίτο το Next, μοιράστηκε τα φωνητικά με τον κιθαρίστα Neal Schon. “Όλοι πιστεύουν ότι έφυγα λόγω του Perry. Αστεία πράγματα. Για εμένα η παρουσία του σχεδόν με απάλλαξε από το βάρος να παίζω πλήκτρα και να τραγουδώ, πράγμα αρκετά περίπλοκο όταν βρίσκεσαι στη σκηνή.» λέει ο Rolie και συνεχίζει « ποτέ δεν είχα κανένα πρόβλημα μαζί του. Δύο ήταν οι λόγοι της αποχώρησής μου: Ο ένας είναι ότι έπινα πολύ και ο άλλος ήταν η οικογένεια μου στην οποία είμαι αφοσιωμένος. O γιός μου, η κόρη μου, η γυναίκα μου και τόσα χρόνια μετά πιστεύω ότι έκανα τη σωστή κίνηση (σ.σ. να φύγει). Δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα που μετά την αποχώρησή μου το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Αντίθετα, αισθάνομαι ότι κι εγώ συνέβαλα σε αυτή την επιτυχία. Με τον Perry οι Journey ανέπτυξαν περισσότερο το κομμάτι της μελωδίας με διπλά και τριπλά φωνητικά. Μέσα από τους Journey έμαθα πολλά πράγματα».
Αντικαταστάθηκε στους Journey από τον οργανίστα των Babys, Jonathan Cane τον οποίο πρότεινε ο ίδιος ο Rolie που τον είχε δει να παίζει σε μια κοινή περιοδεία των 2 συγκροτημάτων. Σε δισκογραφικό επίπεδο έχει κυκλοφορήσει 7 προσωπικά άλμπουμ με πιο πρόσφατο το Sonic Ranch ( 2019), το 1982 επέστρεψε στους Santana με τους οποίους ηχογράφησε 3 ακόμα άλμπουμ, τα Shangó (1982), Freedom (1987) και Santana IV (2016), το 1990 σχημάτισε τους Storm ένα από τα καλύτερα melodic σχήματα με τους οποίους ηχογράφησε 2 άλμπουμ (σ.σ. Σπύρο περιμένω την παρουσίαση του πρώτου άλμπουμ των Storm για τη στήλη A.O.R/Melodic!), ενώ το 1997 ηχογράφησε το άλμπουμ Abraxas Pool .
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
8/12/19
Παροτι ξερω καποιους που θεωρουν το δευτερο Stοrm σαν 'τεφαρικι ' , θεωρω το πρωτο τους ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ ολων των εποχων στο ειδος , πιθανων στα δεκα πρωτα . Aντε ενα η δυο κομματια να ειναι 'γεμισματα ' ολα τα αλλα ειναι πρωτης κλασης . Ειδικα οπως μπαινει το πρωτο κομματι ...
Ο Gregg Rollie σαφως και ειναι κορυφαιος μουσικος (μαλιστα τελευταια επαιζε και σε ενα project με τον Schon,το Journey through the time ,που δεν πολυκαταλαβα τι ρολο εξυπηρετει ,εκτος του οικονομικου ) ,αλλα θεωρω οτι ο Cain ειχε μια πιο 'pop' οπτικη και συνεβαλε σε αυτη την στροφη των Journey εκεινη την εποχη . Προσωπικα ο ηχος του 'organ ' δεν μου αρεσει , θεωρω οτι πεφτει και λιγο στις συχνοτητες της κιθαρας , οποτε τα synths του Cain ηταν πολυ πιο ταιριαστα ειδικα στις βλεψεις των Journey να χτυπησουν τα charts την εποχη εκεινη.
Επισης ο Cain ειναι δημιουργος καποιων απο πιο ιστορικα 'ριφ' στα πληκτρα ,πραγμα πολυ σημαντικο σε μια rock μπαντα . Γιατι μπορει να παιζεις παπαδες αλλα να μην διαθετεις μια φραση που να την αναγνωριζουν οι παντες και απο την αλλη να μην εισαι 'πληκτρας ' ( οπως π.χ ο Van Halen ) και να φτιαξεις μια φραση 'εθνικο υμνο ΄.
Το 'piano with a view ' του Cain απο τα προσωπικα του θεωρω οτι ειναι πολυ καλο για οποιον θελει ενα χαλαρο μουσικο ταξιδι .
Εξαιρετικο αρθρο καθως και οτιδηποτε εχει να κανει με την μπαντα "αρρωστια" Journey!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα προσεχως ερχονται και οι φοβεροι....The Storm!!!!
Παροτι ξερω καποιους που θεωρουν το δευτερο Stοrm σαν 'τεφαρικι ' , θεωρω το πρωτο τους ενα απο τα καλυτερα αλμπουμ ολων των εποχων στο ειδος , πιθανων στα δεκα πρωτα . Aντε ενα η δυο κομματια να ειναι 'γεμισματα ' ολα τα αλλα ειναι πρωτης κλασης . Ειδικα οπως μπαινει το πρωτο κομματι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Gregg Rollie σαφως και ειναι κορυφαιος μουσικος (μαλιστα τελευταια επαιζε και σε ενα project με τον Schon,το Journey through the time ,που δεν πολυκαταλαβα τι ρολο εξυπηρετει ,εκτος του οικονομικου ) ,αλλα θεωρω οτι ο Cain ειχε μια πιο 'pop' οπτικη και συνεβαλε σε αυτη την στροφη των Journey εκεινη την εποχη .
Προσωπικα ο ηχος του 'organ ' δεν μου αρεσει , θεωρω οτι πεφτει και λιγο στις συχνοτητες της κιθαρας , οποτε τα synths του Cain ηταν πολυ πιο ταιριαστα ειδικα στις βλεψεις των Journey να χτυπησουν τα charts την εποχη εκεινη.
Επισης ο Cain ειναι δημιουργος καποιων απο πιο ιστορικα 'ριφ' στα πληκτρα ,πραγμα πολυ σημαντικο σε μια rock μπαντα . Γιατι μπορει να παιζεις παπαδες αλλα να μην διαθετεις μια φραση που να την αναγνωριζουν οι παντες και απο την αλλη να μην εισαι 'πληκτρας ' ( οπως π.χ ο Van Halen ) και να φτιαξεις μια φραση 'εθνικο υμνο ΄.
Το 'piano with a view ' του Cain απο τα προσωπικα του θεωρω οτι ειναι πολυ καλο για οποιον θελει ενα χαλαρο μουσικο ταξιδι .
2-3 πρ