PAT TRAVERS: ΓΙΑ BLUES HARDROCK ΑΚΡΟΑΤΕΣ

Θυμάμαι τον εαυτό μου στην 6η Γυμνασίου, να ξεκινάω τη Σαββατιάτικη βόλτα μου από το Music Corner στην οδό Πανεπιστημίου και να καταλήγω στα Εξάρχεια, στη Στροφή του Μανάκου, όπως έλεγαν το κατάστημα. Κύριο αντικείμενο, δίσκοι. Και τα δύο καταστήματα φημιζόντουσαν για τους εισαγωγής δίσκους που έφερναν και που σε αξία ήταν διπλάσιοι και καμία φορά τριπλάσιοι από τους αντίστοιχους ελληνικούς εκτύπωσης. Μεταξύ των πολλών δίσκων εισαγωγής, ερχόντουσαν και άλμπουμ που δεν κυκλοφορούσαν στη χώρα μας όπως αυτά του Καναδού κιθαρίστα Pat Travers κι αυτό που μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση (σ.σ. κι ακόμα μου κάνει) ήταν το εξώφυλλο του τρίτου άλμπουμ του Putting in Straight όπου τον παρουσίαζε να παίζει με όλο του τον εξοπλισμό (κιθάρα, πεταλιέρα, ενισχυτές, καλωδια) στο γραφείο ενός ατζέντη (οι φωτογραφίες στον τοίχο δεν είναι rock καλλιτεχνών αλλά ηθοποιών) που τον κοιτάει έκπληκτός. Δεν άργησα να αποκτήσω το δίσκο και οφείλω να ομολογήσω ότι το ταπεραμέντο του Καναδού Pat Travers με κέρδισε. Μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου (σ.σ. από τότε ήταν κι είναι, ο Ritchie Blackmore) αλλά οι δίσκοι του είχαν αυτό το hard rock blues στοιχείο που μου άρεσε. Δεν είναι τυχαίο ότι κιθαρίστες όπως οι Paul Gilbert (Mr.Big), Dimebag Darrell (Pantera), Alex Lifeson (Rush) και Kirk Hammett (Metallica) τον συγκαταλέγουν μεταξύ των αγαπημένων τους κιθαριστών.

Από το Οντάριο του Καναδά βρέθηκε στο Λονδίνο για να αναζητήσει τη μουσική του καριέρα και τα κατάφερε να υπογράψει συμβόλαιο με την Polydor, κυκλοφορόντας το 1976 το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ του που είναι από τα καλύτερά του. Τον υπέγραψε ο ίδιος ο Διευθυντής της Polydor, και φυσικό ήταν αφού αποτελούσε προσωπική επιλογή του να έχει μεγάλη βοήθεια στο promotion. Στο δεύτερο άλμπουμ του Makin' Magic (1977) τύμπανα παίζει ο Nicko McBrain που θα τον συναντήσουμε αρκετά χρόνια αργότερα στους Iron Maiden. Στους δίσκους που θα ακολουθήσουν συναντάμε πολλούς σημαντικούς μουσικούς να τον συνοδεύουν όπως οι Clive Edwards, Pat Thrall (σ.σ. του τον συνέστησε ο Neil Schon των Journey) και Tommy Aldridge, ενώ ο ίδιος έκτισε ένα πολύ καλό όνομα στη Μ.Βρετανία αλλά και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.
Ακόμα 2 άλμπουμ του γνωρίσαν επιτυχία, το  Live! Go for What You Know (Νο 29 Αμερική) που περιείχε τη διασκευή του στο κλασικό "Boom Boom (Out Go The Lights)" αλλά και το studio Crash and Burn που έβγαλε τη διαχρονική επιτυχία του "Snortin' Whiskey". Στη χώρα μας το πρώτου άλμπουμ του που κυκλοφόρησε ελληνικής εκτύπωσης ήταν το Radio Active (1981) που περιείχε μια μεγάλη single επιτυχία, το New Age Music” που αν τότε υπήρχε MTV θα ήταν μεγάλο hit.

Στο 8ο studio άλμπουμ του με τίτλο Black Pearl (1982) έχει συμπεριλάβει το τραγούδι "I La La La Love You" που έγινε επιτυχία αλλά το video είναι ένα πραγματικό δράμα που δεν ταιριάζει στην ιστορία του αλλά και στο ύφος του! To άλμπουμ του Hot Shot (1984) είναι το τελευταίο για μεγάλη δισκογραφική εταιρεία (Polydor) ενώ επανέρχεται μετά από απουσία 6 ετών και με το άλμπουμ School of Hard Knocks σε μικρή δισκογραφική εταιρεία. Παράλληλα κυκλοφορεί το VHS Boom Boom – Live at the Diamond Club 1990 βιντεοσκοπημένο στο Τορόντο ενώ κυκλοφορεί και το audio CD με τίτλο Boom Boom.
H υπογραφή συμβολαίου με την Blues Bureau International Records, μια δισκογραφική εταιρεία που είχε ιδρύσει ο γνωστός παραγωγός Mike Varney, ανανεώνει την καριέρα του. Η κυκλοφορία του άλμπουμ Blues Tracks (1992) τον επαναφέρει στην επικαιρότητα με ένα καλό blues άλμπουμ. Εξ άλλου βρισκόμαστε σε μια εποχή που το blues γνωρίζει μια αναβίωση, μετά την μεγάλη επιτυχία του άλμπουμ Still got the Blues του Gary Moore. To 1993 αλλάζει τα μέλη της μπάντας του με σημαντικότερη αυτή του κιθαρίστα που στη θέση του Peter "Mars" Cowling, έρχεται ο Erik Cartwright των Foghat! Όμως κι αυτός έμεινε λίγο για να συνεχιστούν οι διαρκείς αλλαγές μελών. Το 2004 ηχογράφησε τον πρώτο από τους 3 studio δίσκους και 1 live με το ντράμερ Carmine Appice. Τα άλμπουμ It Takes a Lot of Balls (2004), Live at the House of Blues (2005), Bazooka (2005) και Balls Album (2016) είναι χαρακτηριστικά δείγματα σύγχρονου hard rock. Τελευταίο studio άλμπουμ του είναι το Retro Rocket (2015).
    Σήμερα ο 65χρονος κιθαρίστας ζει στο Μαϊάμι και εξακολουθεί να κάνει περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική.
    H κληρονομία του είναι το μοναδικό σκληρό blues που έκανε προσιτό μέσα από τη δισκογραφία του. Τα προτεινόμενα άλμπουμ είναι πραγματικά ξεχωριστές στιγμές μιας μεγάλης καριέρας που μπορεί να μην συνδυάστηκε με τη μεγάλη εμπορική καταξίωση αλλά σίγουρα άφησε πίσω της μια σειρά καλών άλμπουμ.
TRIVIA
To"I La La La Love You"ακούγεται στην ταινία Valley Girl (1983) και συμπεριλήφθηκε στο soundtrack.
Το 1990 μια τυχαία συνάντηση με τον κιθαρίστα των Extreme, Nuno Betterncourt τον φέρνει καλεσμένο στο studio για να κάνει φωνητικά στο τραγούδι τους “Get the Funk out”.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Pat Travers (1976)
Makin’ Magic (1977)
Putting Straight (1978)
Live! Go for What You Know (1979)
Crash and Burn (1980)
Radio Active (1981)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

30/9/19
 


 
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος κιθαρίστας του κόσμου (σ.σ. από τότε ήταν κι είναι, ο Ritchie Blackmore)
    ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή