MR. MISTER: ΚΑΤΙ (ΠΟΛΥ) ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΜΕ 3 ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ

Οι Mr. Mister μπήκαν στη ζωή μας το καλοκαίρι του 1985 όταν το ραδιόφωνο της ΕΡΤ αλλά και οι πολλοί και καλοί ερασιτεχνικοί σταθμοί άρχισαν να παίζουν το Νο 1 στην Αμερική και Νο4 στη Μ.Βρετανία, “Broken Wings”. Μια mid tempo μπαλάντα που ξεχώριζε αμέσως με το πρώτο άκουσμα. Λίγους μήνες αργότερα ανακαλύψαμε και το δεύτερο single, “Kyrie” (No1 Αμερική, No11 M.Βρετανία) όπου ακούγεται στα ελληνικά ο μπασίστας και τραγουδιστής του συγκροτήματος να τραγουδάει ‘Κύριε Ελέησον». Στο τέλος του 1985 οι Mr. Mister με την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους Welcome to the Real World (Νο1 Αμερική, Νο 6 Μ.Βρετανία) είχαν καθιερωθεί.
Αλλά ας δούμε τις πρώτες ημέρες του συγκροτήματος, όταν σχηματιζόντουσαν στο Phoenix της Αριζόνα αλλά γρήγορα μετακινήθηκαν στο Λος Άντζελες που χτυπούσε η καρδιά της μουσικής!
Το συγκρότημα είναι δημιούργημα του session μουσικού Richard Page (σ.σ. στο τέλος του κειμένου υπάρχει εκτενής αναφορά στην προ Mr. Mister καριέρα του), αφού προηγουμένως έπαιζε μαζί με τον παιδικό φίλο του Steve George στο pop fusion συγκρότημα των Pages. Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι οι Pages είχαν μια μικρή επιτυχία με τίτλο "I Do Believe in You" κι όχι μόνο αυτό αλλά είχαν ηχογραφήσει 2 άλμπουμ για την Epic Records. Οι Pages άπαιζαν fusion και οι τίτλοι των 2 άλμπουμ τους είναι Pages(1976) και Future Street (1979). Ακολούθησε ένα τρίτο άλμπουμ και πάλι με τίτλο Pages(1981) και διαλύθηκαν με τους Page και  George ανα συνθέτουν τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες, όπως Laura Branigan, και Village People, ενώ ο Page είχε κάνει φωνητικά κι έπαιξε σε δίσκους των Diana Ross, REO Speedwagon και Village People! Σύμφωνα με τον Page, η καλύτρερη στιγμή του ήταν τα φωνητικά στο άλμπουμ  των REO Speedwagon, High Infidelity!  Η γνωριμία τους με τον ντράμερ Pat Mastelotto και τον κιθαρίστα Steve Farris τους οδηγούν στην ιδέα να σχηματίσουν ένα δικό τους συγκρότημα. Το 1984 μέσα σε ένα κλίμα που το αμερικάνικο heavy metal παρουσίαζε διαρκή άνοδο και γενικά το hair metal φαινόταν να επικρατεί τα επόμενα χρόνια, οι Mr. Mister υπογράφουν στην RCA Records μετά από παρότρυνση του A&R της εταιρείας Paul Atkinson που είχε παίξει κιθάρα στους Zombies! Έξω από το μουσικό κλίμα της εποχής (hard/heavy/melodic) οι Mr.Mister κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο I wear the Face (Νο 170 Αμερική) με παραγωγό τον Peter McIan παραγωγό των Men At Work στα πρώτα 2 πλατινένια άλμπουμ τους, αλλά το άλμπουμ είναι μάλλον κουραστικό και αδιάφορο και βγάζει μια μικρή επιτυχία, το "Hunters of the Night"  (Νο 57 Αμερική), περνόντας γρήγορα στη λήθη. Γνωστός από τις session δουλειές του ο Page για μια ακόμα φορά προσελκύει το ενδιαφέρον άλλων μουσικών για να δουλέψουν μαζί του. Κι αυτό γιατί εκτός από καλός συνθέτης ήταν και καλός τραγουδιστής. Οι Toto τον κάλεσαν να πάρει τη θέση του Bob Kimball και οι Chicago του Peter Cetera, προσκλήσεις που ο Page και τις 2 απέρριψε για να προσηλωθεί στην καριέρα των Mr.Mister που έως τότε …δεν υπήρχε. Κι όπως είχε πει τότε, "γιατί να γίνω μέλος ενός πετυχημένου συγκορτήματος και να τραγουδάω τις επιτυχίες άλλων;"

Η επιτυχία για το συγκρότημα ήλθε με την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους με τίτλο Welcome to the Real World (Νο1 Αμερική, Νο 6 Μ.Βρετανία) που βγάζει 3 πετυχημένα singles, τα “Broken Wings», «Kyrie» και «"Is It Love"» (Νο 8 Αμερική). Ξαφνικά όλη η Αμερική αλλά και η Ευρώπη μαθαίνει τους Mr. Mister και τα “Broken Wings»(με τους στίχους να είναι επηρεασμένοι από το ομότιτλο βιβλίο του Λιβανοαμερικάνου συγγραφέα Kkalil Gibran) και «Kyrie» γίνονται επιτυχία και στη χώρα μας.Κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν τους είχε περάσει η ιδέα ότι το "Broken Wings" μπορούσε να γίνει επιυτχία, ώσπου ένας σταθμός άρχισε να το παίζει συνέχεια."Είμαστε σε περιοδεία ανοίγοντας για την Tina Turner όταν προσγειωθήκαμε στην Ατλάντα, είδαme το road crew να μας περιμένει με σαμπάνιες. Είχαμε πάει Νο1" λέει ο Page. Την ίδια χρονιά είναι υποψήφιοι για Grammy στην κατηγορία Best Pop Band που το χάνουν από την ομάδα μουσικών του USA for Africa. Το 1987 ακολουθεί το άλμπουμ Go On...(Νο 55 Αμερική) που βγάζει μόνο μια επιτυχία με το single "Something Real" (No 29 Αμερική) που είχε ακουστεί και στο soundtrack, Youngblood.  To 1988 ο κιθαρίστας Steve Farris αποχωρεί και στη θέση του προσλαμβάνουν τον Paul Clark. Αρχίζουν να δουλεύουν το επόμενο άλμπουμ τους Pull που κυκλοφορεί με 23 χρόνια καθυστέρηση, το 2010, αφού η RCA Records θεώρησε ότι το υλικό δεν ήταν το καλύτερο. Στη θέση του κιθαρίστα υπάρχουν 4 session μουσικοί, οι Buzz Feiten, Trevor Rabin (των Yes), Doug Macaskill και Peter McRea. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 1990. 

ΠΩΣ ΚΑΤΕΛΗΞΑΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ MR.MISTER
Το όνομα Mr. Mister προέκυψε μετά από ένα αστείο που έκαναν μεταξύ τους οι Page και George. Η βάση τους ήταν το τραγούδι “Mr.Gone” από το άλμπουμ των Weather Report, Mr. Gone (1978), όπου οι δύο μουσικοί έκαναν πλάκα μεταξύ τους, αποκαλώντας ο ένας τον άλλον "Mister This" και "Mister That" για να καταλήξουν στο "Mr. Mister» που επέλεξαν για όνομα στο νεοσύστατο συγκρότημα. 
TRIVIA

• Αρχικά ο Richard Page δεν θα έπαιζε μπάσο και θα ήταν μόνο τραγουδιστής, προσλαμβάνοντας ένας ακόμα μουσικό για τη θέση του μπασίστα. Τελικά ο Page αποφάσισε να κρατήσει και τους 2 ρόλους και το συγκρότημα παρέμεινε 4μελές.
• Ο τίτλος “Broken Wings’ στο ομότιτλο κομμάτι  είναι δανεισμένος από το ομότιτλο ποίημα του Λιβανοαμερικάνου συγγραφέα  Khalil Gibran που γράφτηκε το 1912. 

T Ι ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ MR.MISTER
 “O Steve George κι εγώ παίξαμε σαν session μουσικοί σε τόσα άλμπουμ που στο τέλος …καήκαμε” λέει ο Page. “Υπήρχαν ημέρες που ηχογραφούσαμε 3 και 4 διαφορετικά session για διαφορετικούς καλλιτέχνες και διαφορετικά τραγούδια. Δεν διαμαρτυρόμαστε, περάσαμε καλά. Συναντήσαμε πολύ κόσμο και αποκτήσαμε πολλές εμπειρίες που μας χρησίμευσαν αργότερα".
 Μόνο ο Page έχει παίξει σε 612 τραγούδια και σε 193 από αυτά έκανε φωνητικά. Μεταξύ αυτών στα άλμπουμ των Sammy Hagar, Three Lock Box, Motley Crue, Shout at the Devil, Twisted Sister, Stay Hungry και στο τραγούδι των Whitesnake “Now You’re Gone”, όλα την περίοδο 1982-1990 όπου έπαιζε και στους Mr. Mister. Ακόμα ο Page έδωσε τραγούδια τους στους Meat Loaf,  Hall & Oates, Celine Deion, Donna Summer και Madonna ενώ έπαιξε σαν  session σε άλμπουμ των Rick Springfield, Barbra Streisand και Cher.
Το 2010 πήρε μέρος στην All Starr Band του Ringo Starr (σ.σ. αν δεν ξέρετε ποιος είναι ο Ringo Starr …δεν γίνεται να συνεχίσουμε!)
Από την πλευρά του ο οργανίστας Steve George, έπαιξε σε δίσκους των Barry Manilow, Al Jarreau και Kenny Rodgers. Μαζί με τον Page έπαιξαν στο τραγούδι “How Many Times” των Toto από το άλμπουμ Kingdom of Desire (1992), ενώ μετά τους Mr. Mister έπαιξε και με τον DJ Jazzy Jeff & the Fresh Prince στο άλμπουμ album Code Red και στη μεγάλη επιτυχία τους "Boom! Shake the Room."
Ο κιθαρίστας Steve Farris έπαιξε στο τραγούδι των Kiss «Creatures of the Night’ και παρ’ ολίγο να αντικαταστήσει τον Ace Frehley στο συγκρότημα.
Ο Farris έφυγε από το συγκρότημα πριν διαλυθούν και έπαιξε με τους Dolly Parton, Jennifer Rush, Robin Zander, Edgar Winter καθώς και στο live άλμπουμ του Alice Cooper, A Fistful of Alice (1996).΄Έπαιξε ακόμα στους Whitesnake στην περιοδεία του 1997 και στο άλμπουμ του Graham Nash,Songs for Survivors (2002).O ντράμερ Pat Mastelotto έπαιξε σε λίγα άλμπουμ μετά από τους Mr. Mister και συγκεκριμένα με τους Rembrandts και XTC στο άλμπουμ Oranges & Lemons (1989). Το 1994 έγινε μέλος των King Crimson.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Welcome to the Real World(1985)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/1/19

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος