ΟΙ MAHAVISHNU ORCHESTRA ΚΑΙ ΤO ΙΔΥΟΦΥΕΣ ΠΑΙΞΙΜΟ ΤΟΥ JOHN McLAUGHLIN



Οι κόκκινες λέξεις αποτελούν links και μπορείτε να τις πατήσετε.
 

Πριν λίγες εβδομάδες είχατε διαβάσει από αυτή της στήλη την ιστορία των Return to Forever. Σήμερα ήλθε η σειρά των Mahavishnu Orchestra (σ.σ. διαβάζατε Μαχαβίσνου) ενός κορυφαίου fusion συγκροτήματος που ανέδειξε μουσικούς όπως τον κιθαρίστα John McLaughlin, που σχημάτισε το συγκρότημα το 1971 στη Νέα Υόρκη. Μαζί του παναμέζος ντράμερ Billy Cobham, o Ιρλανδός μπασίστας Rick Laird, o Τσέχος οργανίστας Jam Hammer και ο Αμερικάνος βιολονίστας Jerry Goodman. Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μάς θυμίζει ότι ο McLaughlin είναι Άγγλος!
Εξερευνώντας μουσικά πεδία που έως τότε θεωρούνταν σαν αχαρτογράφητα νερά, οι Mahavishnu Orchestra, εξέλιξαν τον ήχο της jazz με ονειρικά improvisations και συνθέσεις που ξέφευγαν από τον κλασικό ήχο της jazz.
Η συμμετοχή του βιολονίστα Jerry Goodman ήταν καταλυτική για τον John McLaughlin που ήθελε οπωσδήποτε οι συνθέσεις να περιέχουν βιολί. Η αρχική επιλογή του ήταν ο Γάλλος Jean Luc Ponty αλλά προβλήματα με τη βίζα του δεν τον άφησαν να έλθει στην Αμερική κι έτσι κατέληξε στον Jerry Goodman των Flock.
Κινητήριος δύναμη ήταν ο McLaughlin που είχε συγκεκριμένες ιδέες για το πώς έπρεπε να κινηθούν οι συνθέσεις τους γι αυτό  κι ήθελε το βιολί να έχει καταλυτικό ρόλο στα κομμάτια. Η χρησιμοποίηση της διπλής κιθάρας, έγινε το οπτικό αλλά κι ακουστικό σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος σε μια εποχή που οι διπλές κιθάρες ήταν σπάνιες. Από την πλευρά του, ο οργανίστας Jan Hammer ήταν ο πρώτος που έπαιξε mini moog synthesizer, κάνοντας σόλο με το βιολί του Goodman και την κιθάρα του McLaughlin. Οι McLaughlin, Laird, Goodman, Cobham και Hammer έκαναν πρόβες για 1 εβδομάδα και τον Ιούλιο του 1971 έπαιξαν για πρώτη φορά μαζί live ανοίγοντας την εμφάνιση του John Lee Hooker στο Gaslight Café της Νέας Υόρκης. Τότε κατάλαβαν ότι μπορούσαν να συνυπάρξουν και σε δίσκο κι αποφάσισαν να μπουν στο studio.Έτσι τον Αύγουστο του 1971 κυκλοφόρησε το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο Τhe Inner Mounting Flame  όπου όλες οι συνθέσεις ήταν γραμμένες από τον John McLaughlin (διαβάζεται Μακλάφλιν).
To δεύτερο άλμπουμ τους Birds of Fire (1973) είναι ένα από τα καλύτερα fusion rock που ακόμα και σήμερα είναι αξεπέραστο. Τα προβλήματα στις τάξεις του συγκροτήματος ξεκίνησαν μετά τις αρχηγικές τάσεις του McLaughlin κάτι που δεν δέχτηκαν οι Goodman και Hammer. Ακολούθησε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το Between Nothingness & Eternity (1973) που ηχογραφήθηκε live στο Schaefer Music Festival της Νέας Υόρκης. Αρχικά το συγκρότημα είχε ξεκινήσει να ηχογραφεί στο studio κομμάτια για το τρίτο του άλμπουμ αλλά τελικά απέρριψαν τις ηχογραφήσεις που τελικά κυκλοφόρησαν το 1999 με τίτλο The Lost Trident Sessions.

To ύφος των δύο πρώτων άλμπουμ (The Inner Mounting Flame και Birds of Fire) τα οποία είναι εξ ολοκλήρου ορχηστρικά, μαζί με τα άλμπουμ των Return to Forever αποτελούν την κορωνίδα του fusion.
TRIVIA
  • To κιθαριστικό ύφος του McLaughlin άγγιζε το στυλ του Jimi Hendrix, με τον οποίον είχαν τζαμάρει μαζί στη Νέα Υόρκη! 
  • Στο οπισθόφυλλο του Birds of Fire αναγράφεται το ποιήμα του γκουρού Sri Chinmoy, “Revelation” του οποίου ο John McLaughlin ήταν μαθητής. Άλλο ποίημα με τίτλο My Flute του Sri Chinmoy, υπάρχει στο οπισθόφυλλο του Between Nothingness and Eternity καθώς και στο Apocalypse
 ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ο John McLaughlin συνέχισε την προσωπική του καριέρα κυκλοφορόντας άλμπουμ έως και το 2015, ενώ έχει αρκετές συνεργασίες με σημαντικότερες αυτές με τον Carlos Santana στο ιστορικό jazz fusion Love Devotion Surrender (1973) και με τους Al Di Meola και Paco DeLucia με τους οποίους ηχογράφησε 2 άλμπουμ, το Passion, Grace & Fire(1983) και το ιδιαίτερα πετυχημένο στη χώρα μας Friday Night in San Francisco (1981). Οι τρεις κιθαρίστες είχαν εμφανιστεί στις 26 Ιουνίου 1996 στο Λυκαβητό σε μια εξαιρετική βραδιά, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις! Πολύ περισσότερες είναι οι συμμετοχές του με σημαντικότερες αυτές σε άλμπουμ των Miles Davis, Jack Bruce, Joe Farrell, Santana (σ.σ.στο άλμπουμ Welcome), Wayne Shorter, Herbiι Hancock, Bill Evans, Dexter Gordon κ.α.
Ο Richard Laird έπαιξε σε διάφορα άλμπουμ των Stan Getz,Eddie Jefferson, Prince Lasha και Eric Kloss ενώ από το 2009 ασχολείται με την επαγγελματική φωτογραφία.
Ο ντράμερ Billy Cobham έχει μια μεγάλη προσωπική δισκογραφία κι αρκετές εμφανίσεις στη χώρα μας.
Ο οργανίστας Jan Hammer, μετά τη διάλυση των Mahavishnu, συνέχισε κι αυτός την προσωπική του καριέρα με πιο πρόσφατη κυκλοφορία το "Seasons, Pt. 1" (2018). Από το 1976 και μετά συνεργάστηκε με τον Jeff Beck στους Jeff Beck Group ενώ έπαιξε σε άλμπουμ των Tommy Bolin, Stanley Clarke, Lenny White, Elvin Jones, Mic Jagger, Clarence Clemons, Steve Lukather κ.α. Η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του ήταν το 1984 όταν οι παραγωγοί της τηλεοπτικής σειράς Miami Vice επέλεξαν τη σύνθεσή του για σήμα της εκπομπής με αποτέλεσμα να γνωρίσει μια τεράστια επιτυχία με το άλμπουμ Miami Vice Soundtrack να πηγαίνει το Νο1 του αμερικάνικου chart, πουλώντας περισσότερα από 4.000.000 αντίτυπα κερδίζοντας παράλληλα και 2 βραβεία Grammy στις κατηγορίες Best Pop Instrumental Performance και Best Instrumental Composition!
Ο βιολονίστας Jerry Goodman ηχογράφησε 4 προσωπικά άλμπουμ με πιο πρόσφατο το Violin Fantasy (2016)
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Birds of Fire (1973)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
10/11/18

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου