ROCK INCIDENT 36: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ BLAZE BAYLEY ΑΠΟ ΤΟΥΣ IRON MAIDEN

1992 Σάββατο απόγευμα, στο μεγάλο υπόγειο της οδού Αγίας Σοφίας στο Βύρωνα. Κάνω την εκπομπή μου στον ΗΧΩ FM (Διάβασε εδώ την ιστορία του σταθμού) με τις πρώτες φήμες να ακούγονται για τις αντικαταστήσεις τόσο του Timothy Dalton στη θέση του καινούργιου James Bond όσο και του Bruce Dickinson στους Iron Maiden. Οι προβλέψεις που κάνω από το μικρόφωνο και για τις 2 περιπτώσεις είναι απόλυτα πετυχημένες: Θα ήθελα να δω τον Pierce Brosnan σαν καινούργιο James Bond και τον Blaze Bayley (πραγματικό όνομα Bayley Alexander Cooke) σαν καινούργιο τραγουδιστή των Iron Maiden.
Συμπτωματικά και στις 2 προβλέψεις μου έπεσα μέσα. Και ναι μεν ο Pierce Brosnan γύρισε τρεις ταινίες σαν James Bond (Golden Eye, Tomorrow Never Dies και Die Another Day ) και… διαιώνισε επιτυχώς τον ήρωα ο δε Blaze δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του προκάτοχο του ηχογραφώντας δύο μετριότατα άλμπουμ.
 Αλλά εδώ που τα λέμε και ποιος θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον Dickinson; Αλλά δούμε πως ο Steve Harris και το συγκρότημα κατέληξαν στην τελική επιλογή τους που ήταν αυτή του Blaze Bayley.  Μετά την ηχογράφηση του Fear of the Dark (1992) ο Dickinson αποχωρεί επικαλούμενος τη διάθεσή του για προσωπική καριέρα αλλά όλοι γνωρίζαμε ότι οι σχέσεις του με τον Harris είχαν χαλάσει. 
Το συγκρότημα ξεκίνα να αναζητά τον αντικαταστάτη του και οι κασέτες που φθάνουν στα χέρια τους, ξεπερνούν τις 1000! Δεν έχω βρει σε καμία συνέντευξη ονόματα τραγουδιστών που πέρασαν από audition, εστιάζοντας όλοι στην τελική επιλογή η οποία κι αυτή έχει δύο εκδοχές. Η πρώτη λέει  ότι  προσέλαβαν τον Bayle χωρίς auditions και η δεύτερη πιο επικρατέστερη είναι αυτή που αναφέρει στις συνεντεύξεις του ο Bayle και μου το επιβεβαίωσε στη συζήτηση που κάναμε μετά τη συναυλία στο Κύτταρο στις 7 Ιουνίου 2017. Τελικά ξεχώρισαν 12 και ανάμεσά τους ήταν κι αυτή με τη φωνή του Bayle.
“Δούλευα σαν νυχτερινός θυρωρός σε ξενοδοχείο, όταν ένας φίλος μου, μού έδωσε μια κασέτα με 2 άλμπουμ των Iron Maiden. Στη μια πλευρά ήταν το The Number of the Beast και στην άλλη το Piece of Mind. Έτσι μόλις τελείωνα το σκούπισμα του ξενοδοχείου, αργά τη νύχτα, καθόμουν και άκουγα ξανά και ξανά την κασέτα με τα δύο άλμπουμ. Έτσι έγινα fan του συγκροτήματος και λίγο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1984, τους είδα κατά τη διάρκεια της World Slavery tour στο Birmingham Odeon κι από τότε έγινα φανατικός οπαδός του» Έτσι ξεκίνησε τη συνέντευξή του το καλοκαίρι του 2017 λίγο πριν τη συναυλία του στο Κύτταρο, ο πρώην τραγουδιστής των Iron Maiden, Blaze Bayle. Εξαιρετικά συμπαθής, προσγειωμένος, απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις,  χωρίς ποτέ να καταφερθεί κατά των πρώην συνοδοιπόρων του. Αντίθετα! Κι εκείνη τη βραδιά κι όσες έτυχε να τον δω, πάντα ίδρωνε τη φανέλα, πάντα ήταν πολύ καλός και πάντα καθόταν να υπογράψει στους fans του.
Πριν προχωρήσω, να θυμίσω στους νεώτερους ότι ο Blaze Bayley ήταν τραγουδιστής στο αγγλικό συγκρότημα των Wolfsbane με τους οποίους από το 1984 έως και το 1994 ηχογράφησε 3 studio άλμπουμ, 1 live και 2 EP. Δεν γνώρισαν επιτυχία κι ενδεικτικό είναι ότι το πλέον εμπορικό άλμπουμ τους ήταν το Live Fast, Die Fast (1989 Νο 48 Μ. Βρετανία ) και το EP (1990, No 48 M.Βρετανία).
Όπως θα έχετε καταλάβει κι από την πρόβλεψη που διαβάσατε στην αρχή, οι Wolfsbane ήταν κι είναι από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, όχι τόσο από θέμα συνθέσεων, όσο από τη φωνή του Blaze που εξακολουθεί να μου αρέσει.
«Έμαθα από τον manager μου ότι ο Dickinson θα έφευγε και έστειλα μια κασέτα. Την άκουσαν και μου ζήτησαν να κάνω μια audition μαζί τους. Τους ήξερα, γιατί είχαμε παίξει (σ.σ. οι Wolfsbane) παίξει support στην αγγλική περιοδεία του No Prayer on the Road του 1990 αλλά με ήξεραν κι αυτοί κι αισθάνθηκα ότι είχα ένα μικρό προβάδισμα σε σχέση με άλλους τραγουδιστές. Με κάλεσαν για audition και πήγα λέγοντας στον εαυτό μου ότι δεν  έχω πολλές ελπίδες. Αργότερα με πήραν τηλέφωνο λέγοντας μου ότι ήθελαν να με ξανακούσουν. Τότε κατάλαβα ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος μου. Τη δεύτερη φορά ήταν όλοι στο studio και παίξαμε live”.

O Blaze Bayley ήταν πια ο νέος τραγουδιστής των Iron Maiden και το 1995 κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους μαζί του, με τίτλο The X -Factor. Η φωνή του Bayley είναι κοντά σε αυτή του Bruce αλλά δεν ακούγεται σαν Bruce! Ας γελιόμαστε, όσο καλός και ξεχωριστός είναι ο καινούργιος τραγουδιστής, αναγκαία συνθήκη είναι να μπορεί να ερμηνεύσει τα παλαιότερα  κομμάτια του συγκροτήματος, άρα η φωνή του έχει τα ίδια γνωρίσματα με αυτά του Bruce εν προκειμένω. Ήδη superstars οι Maiden, δεν τον αντιμετώπισαν σαν το  τελευταίο μέλος τους αλλά σαν ισότιμο μέλος της «οικογένειας τους.
Όλως περιέργως το συγκρότημα δεν είχε κάποια τραγούδια έτοιμα προς ηχογράφηση. Για καλή τους τύχη ο Bayley ήταν δυνατός συνθέτης και προσέφερε αμέσως στις συνθέσεις.  Ο ίδιος παραδέχεται ότι έμαθε πολλά μυστικά από τον Harris για τον τρόπο γραφής τραγουδιών.
Το X-Factor (Νο8 Μ.Βρετανία, Νο 147 Αμερική)  πέραν της εμπορικής αποτυχίας του, ήταν απογοητευτικό. Το νούμερο 147 που διαβάσατε πιο πάνω που έφθασε στο αμερικάνικο chart ήταν το χαμηλότερο για άλμπουμ του συγκροτήματος. Μήπως ήταν η αντίδραση των fans στην αποχώρηση του Dickinson; Δεν ξέρω! Πάντως σε χώρες όπως Σουηδία και Ισπανία το άλμπουμ »περπάτησε» ενώ οι συναυλίες τους πήγαν πολύ καλά. Στη χώρα μας εμφανίστηκαν 2 ημέρες στο κλειστό γήπεδο basket Περιστερίου. Διάβασε εδώ  άρθρο με τις αφίσες επί ελληνικού εδάφους συναυλίες των Iron Maiden.   
Σε εκείνη την περιοδεία, και δεν αναφέρομαι στις 2 εμφανίσεις τους στο Περιστέρι, είχε ακουστεί πολλές φορές το σύνθημα «We want Bruce” αλλά μήπως κι όταν ο Bruce αντικατέστησε τον Di’Anno δεν είχε ακουστεί κάτι παρόμοιο;
Το X-Factor έχει τρία πολύ καλά κομμάτια, το 11λπεπτο(!) “Sign of the Cross” που αδικείται από τη μεγάλη διάρκεια του, το "Lord of the Flies" και το "Man on the Edge" . Το 1996 ηχογράφησαν το “Virus” που δεν το συμπεριέλαβαν σε άλμπουμ τους αλλά κυκλοφόρησε σε single και μπήκε στη συλλογή Best of the Beast. Κι αυτό πολύ καλό κομμάτι, αδικήθηκε από τη μεγάλη διάρκεια του.
Το 1998 κυκλοφορούν  το δεύτερο και τελευταίο άλμπουμ τους με τον Bayley στα φωνητικά, με τίτλο Virtual XI που κι αυτό αποτυγχάνει εμπορικά(Νο 16 Μ.Βρετανία, Νο 124 Αμερική). Καλό το "Futureal" , καλό το "The Angel and the Gambler"(σ.σ. άνευ λόγου μεγάλο, φθάνει τα 10 λεπτά η διάρκεια του!) ακόμα καλύτερο το “The Clansman” αλλά κανένα δεν βοηθά το άλμπουμ που καταποντίζεται. Τον Μάρτιο του 1998 είχε κυκλοφορήσει το Virtual XI , τον Ιανουάριο του 1999 ο Bayley αποχωρεί.  Στο μεταξύ έχουν εμφανιστεί άλλες δύο φορές στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της περιοδείας Futureal Live, στις 4 Σεπτεμβρίου 1998 στο Λυκαβηττό και την επομένη 5 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη.
Ο Bayley ποτέ δεν έβγαλε πίκρα ή δυσαρέσκεια κατά του Harris ή των υπολοίπων Maiden.  Αντίθετα, θεωρεί τον εαυτό του ευλογημένο που ήταν μέλος της οικογένεια του μεγάλου αγγλικού συγκροτήματος. Σχεδόν σε όλες τις συνεντεύξεις του λέει ότι κατανοεί απόλυτα το συγκρότημα να επιστρέψει στον προηγούμενο, υπερπετυχημένο, τραγουδιστή, όπως έκαναν και οι Judas Priest και οι Black Sabbath. Το μεγαλύτερο μέρος της αποτυχίας των δύο άλμπουμ έπεσε στην πλάτη του. Έφταιξε όμως μόνο αυτός; Οι άλλοι δεν συμμετείχαν; Σήμερα, 20 χρόνια από την κυκλοφορία του Virtual XI και με όλη τη καλή διάθεση ενός die hard οπαδού του συγκροτήματος και τα δύο άλμπουμ ακούγονται πολύ μακριά από τα standards των Maiden. Θυμάμαι πριν πάω στη πρόσφατη εμφάνισή του στο Κύτταρο, τον Ιούνιο του 2017, επειδή ήξερα ότι θα παίξει κάποια κομμάτια από το Maiden παρελθόν, ξανάκουσα σπίτι μου τα δύο άλμπουμ. Δυστυχώς δεν στέκονται! Διαβάστε εδώ την κριτική για το Virtual XI
Ο ίδιος σε όλες τις συνεντεύξεις του τα υπερασπίζεται και καλά κάνει. Ο Dickinson τραγουδάει κάποια από τα τραγούδια των 2 άλμπουμ (συνήθως τα Futureal, Clansman και Man on the edge) πράγμα που δεν συνηθίζεται όταν ο παλιός τραγουδιστής επιστρέψει στο συγκρότημα να τραγουδά επιτυχίες του αντικαταστάτη του!
«Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με τα παλαιότερα τραγούδια των Maiden. Ποτέ δεν επέλεγα ποια θα ερμηνεύσω και ποια όχι, με το Wasted Years να είναι το αγαπημένο μου» λέει ο Bayley.
Τα τελευταία χρόνια ο Bayley συνεχίζει την καριέρα του και πάντα στις συνεντεύξεις του προσδοκά μια επανανσύνδεση με το συγκρότημα όπου θα παίξουν 2-3 από τα τραγούδια της δικής του περιόδου. 

TRIVIA
  • Μετά την αποχώρηση του από τους Maiden, o Bayley έκανε την πρώτη εμφάνιση του στην Ελλάδα το 2002, ανοίγοντας για τους Savatage στο Sporting στις 26 Ιανουαρίου και την επομένη 27 Ιανουαρίου στο Μύλο Θεσσαλονίκης.
  • Ποτέ δεν έκρυψε την καλή διάθέση του προς τον Steve Harris, ειδικά το 2012 όταν βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση κι ο Harris του προσέφερε δωρεάν το studio του αλλά και τον ηχολήπτη Tony Newton πληρωμένο!!!
  • Αμέσως μετά τη συμφωνία με το συγκρότημα,  ο Bayley είχε ένα σοβαρό ατύχημα με μηχανή του που τον άφησε σχεδόν ένα χρόνο εκτός. 
  • Όταν τον κάλεσαν για να του αναγγείλουν το τέλος της συνεργασίας του (σ.σ. δεν το υποψιαζόταν) πήρε ταξί να πάει στη συνάντηση και πρόσεξε ότι μέρος του αριθμού της πινακίδας του ταξί ήταν τα νούμερα…666! Κι όπως λέει όταν χτύπησε με τη μηχανή του ο ταχογράφος έγραφε 666!!!!
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
  • Οι Dickinson-Smith επέστρεψαν στη βάση τους και οι Maiden συνέχισαν με τρεις κιθαρίστες αφού δεν έδιωξαν τον Janick Gers. Από τον Ιούλιο του 1999 έως και την 1η Οκτωβρίου περιόδευσαν με την The Ed Hunter tour η οποία έκλεισε με την εμφάνισή τους στο Περιστέρι!
  • Δισκογραφικά, το 2000 κυκλοφόρησαν το Brave New World.
  • O Blaze Bayley κυκλοφόρησε το άλμπουμ Silicon Messiah(2000).

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

10/7/18/
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου