HEART: Η "ΔΥΣΚΟΛΗ" ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥΣ 1981-1983

Έχουμε συνηθίσει να γράφουμε άρθρα, περιοδικά και sites, με τη λαμπερή, πετυχημένη πλευρά των καλλιτεχνών. Εξ’ άλλου ποιος θα ήθελε να διαβάσει για μια αποτυχημένη περίοδο ενός συγκροτήματος; Μα εσείς, που ήδη έχετε ξεκινήσει να διαβάζετε ένα άρθρο για τη «δύσκολη» περίοδο των Heart, αυτή που κυμάνθηκε μεταξύ 1981 και 1983 όταν κυκλοφόρησαν 2 μέτρια άλμπουμ που απέτυχαν εμπορικά και δεν άφησαν τίποτε πίσω τους. Το χειρότερο όλων είναι ότι παρ’ ολίγο να τις διαλύσουν. Στο κείμενο που ακολουθεί δεν θα διαβάσετε για τις μεγάλες επιτυχίες τους, τους χρυσούς δίσκους, ούτε θα διαβάσετε αποσπάσματα από συνεντεύξεις τους και δεν θα δείτε τα πετυχημένα video.
Ας συναντήσουμε το συγκρότημα λίγο μετά την κυκλοφορία του πέμπτου άλμπουμ τους Bébé le Strange (Νο 5 Αμερική) που δεν είχε τη μαγεία και τη ομορφιά του Dog and Butterfly (1978) αλλά είχε μια Ann Wilson σε υψηλότατο επίπεδο (.σ.σ είναι μέγα λάθος να γράψεις ότι η Ann τραγουδάει σε καλό επίπεδο. Την μειώνεις!!!). Το άλμπουμ έβγαλε 2 singles, “Even it up” (No 33 Αμερική) και το ομώνυμο τραγούδι που απέτυχε να μπει στα 100 πρώτα singles του Billboard, ξεπέρασε το 5000.000 αντίτυπα πωλήσεις στη χώρα τους αλλά δεν κατάφερε να φθάσει τα νούμερα του 1.000.000 που είχαν κάνει τα προηγούμενα άλμπουμ τους. Το καμπανάκι του συναγερμού είχε, σιγά αλλά είχε χτυπήσει. Το Bébé le Strange ήταν το πρώτο άλμπουμ των Heart χωρίς τη συμμετοχή των αδελφών Fisher, του συνιδρυτικού μέλους και κιθαρίστα Roger Fisher και του αδελφού του Michael, ηχολήπτη, manage και μηχανικού ήχου με τον οποίο ήταν τρελά ερωτευμένη η Ann. (διάβασε εδώ την ιστορία του τραγουδιού  Crazy on you). Αρχικά την Παραγωγή του είχε αναλάβει ο Jimmy Iovine γνωστός για τις δουλειές του με τους Patti Smith, Tom Petty και Bruce Springsteen. Όταν άκουσε το υλικό, τους είπε ότι τα τραγούδια ήταν μέτρια και δύσκολα θα ξεχώριζε κάποιο single γι αυτό τους είπε να προχωρήσουν με άλλα τραγούδια!  Ο Iovine είχε απόλυτο δίκιο, όπως αποδείχτηκε κι έστω καθυστερημένα οι αδελφές Wilson παραδέχονται ότι έπρεπε να τον είχαν ακούσει. Αλλά όπως λένε, ο εγωισμός τους δεν τις άφησε με αποτέλεσμα να κάνουν οι ίδιες την παραγωγή με τη συνδρομή των Mike Flicker και Howard Leese. Το όνομα Connie που αναγράφεται στα άλλα δύο δίπλα στην παραγωγή είναι το ψευδώνυμο των αδελφών Ann και Nancy Wilson.

H Epic Records βλέποντας την κοιλιά που σημείωσε το συγκρότημα, κυκλοφορεί το Νοέμβριο του 1980 το διπλό Greatest Hits/Live που περιείχε live κλασικά κομμάτια τους αλλά και καινούργια. Το άλμπουμ είναι πολύ καλό και προσφέρεται σαν δείγμα του πως ακούγεται το συγκρότημα live. Κι ακούγεται πολύ καλά και κυρίως παίζει πολύ καλά. To άλμπουμ έβγαλε 2 singles και τα δύο διασκευές: Το "Unchained Melody" (μεγάλη επιτυχία των Righteous Brothers το 1965) που έφθασε έως το Νο 83 του αμερικάνικου chart μικρών δίσκων και το "Tell It Like It Is" μεγάλη επιτυχία του Aaron Neville το 1965 που στη live εκτέλεση των Heart έφθασε έως το Νο8 στην Αμερική! Το Greatest Hits/Live πέτυχε εμπορικά ξεπερνώντας τα 2.000.000 αντίτυπα και φθάνοντας στο Νο 13 του αμερικάνικου chart αλλά απλά χαμήλωσε το καμπανάκι του συναγερμού που διαβάσατε πιο πάνω. Ναι μεν έκανε μεγάλη επιτυχία αλλά δεν περιείχε καινούργια τραγούδια για να δούμε ποια ήταν η δυναμική τους μετά το Bébé le Strange. Η αμφιβολία παρέμενε και θα λυνόταν μόνο με την κυκλοφορία καινούργιων τραγουδιών.
Η κυκλοφορία του Private Audition (1982 Νο 25 Αμερική, Νο 77 Μ.Βρετανία) έκανε πιο …σκούρα τα πράγματα. Την παραγωγή την έκαναν και πάλι οι Howard Leese και οι αδελφές Wilson (αναγράφονται ως Connie στο οπισθόφυλλο), το άλμπουμ έβγαλε ένα ασθμαίνον single, το “This man is mine” που ήταν φόρος τιμής στο γυναικείο soul συγκρότημα των Supremes (σ.σ το video είναι ενδεικτικό).

Με την κυκλοφορία του Private Audition κλείνει ο κύκλος συνεργασίας των Heart με τον ντράμερ Mike DeRosier και τον μπασίστα Steve Fossen όπου τους αντικαθιστούν με τους Denny Carmassi και Mark Andes αντίστοιχα. Για την ιστορία ο Mark Andes ήταν μπασίστας στους Spirit και έχει παίξει και στο πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που περιείχε το “Taurus”στο οποίο για πολλούς βασίστηκε, εξόφθαλμα το “Stairway to Heaven”. Ο Andes κίνησε τη δικαστική διαδικασία κατά του Jimmy Page για απόδοση δικαιωμάτων στη μνήμη του νεκρού πλέον κιθαρίστα των Spirit, Randy California που ήταν ο συνθέτης του κομματιού. Το δικαστήριο όμως δεν το δικαίωσε! (διάβασε εδώ την ιστορία της δίκης). Το Private Audition πούλησε μόνο 400.000 αντίτυπα στην Αμερική, νούμερο πολύ μικρό σε σχέση με τα παλαιότερα του συγκροτήματος και το πρόβλημα τους ήταν πλέον εμφανέστατο. Όμως οι αδελφές Wilson εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι τα ήξεραν όλα και ότι όλα μπορούσαν να τα κάνουν μόνες τους, αγνοώντας τις συμβουλές ανθρώπων που ήξερα καλύτερα από αυτές. Η αποτυχία του Private Auditionδεν τις βοήθησε καθόλου να αλλάξουν μυαλό αλλά δεν το έβαζαν κάτω. Κόρες αξιωματικού των πεζοναυτών είχαν πάρει από τον πατέρα τους την επιμονή και την πίστη για αυτό που έκαναν. Ήξεραν ότι ο νόμος της δισκογραφίας έλεγε ότι όταν ένα συγκρότημα ή καλλιτέχνης γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία, αυτή η επιτυχία κρατάει το πολύ 5 χρόνια. Μετά η μόδα αλλάζει, έρχονται άλλα είδωλα αλλά από την άλλη πλευρά ήξεραν ότι πάντα υπάρχει μια ανάκαμψη στην καριέρα. Και την έψαχναν…Θεώρησαν ότι πήραν το μάθημά τους μετά την αποτυχία του Private Audition και προσέλαβαν τον Keith Olsen για να κάνει την παραγωγή του επόμενου άλμπουμ τους που ήταν το Passioworks (1983, No 39 Αμερική). Όμως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Μπορεί ο Olsen να είναι καλός παραγωγός αλλά μτόσο οι συνθέσεις που είχαν όσο και η αντίληψη που επικρατούσε μεταξύ των αδελφών Wilson δεν μπορούσαν να φέρουν την επιθυμητή ανάτασή στο συγκρότημα. Οι Heart είχαν πιάσει πάτο και δεν ήθελαν να το καταλάβουν. Βέβαια σε συνεντεύξεις που έδωσαν πολλά χρόνια αργότερα, παραδέχτηκαν τα λάθη και τη στενοκεφαλιά τους αλλά τα λάθη είχαν γίνει. Το Passionworks δεν ξεπέρασε τις 500.000 αντίτυπα και φυσικά δεν έγινε χρυσό, το δεύτερο συνεχόμενο άλμπουμ τους που πουλούσε λιγότερο από μισό εκατομμύριο αντίτυπα. Ακούγοντας τα 11 τραγούδια του καταλαβαίνεις αμέσως το πόσο τις επηρεάσει Olsen, βάζονταs το συγκρότημα στο μονοπάτι του A.O.R που είχε ήδη ανοίξει και με όλα τα τραγούδια τους να ακούγονται radio friendly. Όμως καλή η προσπάθεια ντου αλλά τη να την κάνεις όταν δεν έχεις τραγούδια. Τα δύο singles, " How can I refuse” (No. 44) και “Allies” (No. 83) ήταν πολύ λίγα για να τραβήξουν το άλμπουμ.

Οι πωλήσεις ήταν χαμηλές, το συγκρότημα δεν έδειχνε διάθεση να αλλάξει και η δισκογραφική εταιρεία από την πλευρά της δεν έδειχνε διάθεση να τους ανανεώσει το συμβόλαιο. Οι Heart είχαν μια πολύ καλή δεκαετία του ’70 αλλά στα 80’s τα είχαν πάει άσχημα με τη δεξαμενή των ιδεών τους να έχει στερέψει. Ένα χρόνο αργότερα το συγκρότημα υπογράφει στην Capitol και γίνονται τα μαγικά της δισκογραφίας. Εκεί που τις είχαν ξεγραμμένες, το άλμπουμ τους Heart (1985, No1 Αμερική, Νο 19 Μ.Βρετανία) γίνεται η μεγαλύτερη εμπορική και ποιοτική επιτυχία τους. Το MTV παίζει διαρκώς τα These Dreams (διάβασε εδώ την ιστορία του τραγουδιού), Never και If Looks could kill με το άλμπουμ να πουλά περισσότερα από 5.000.000 αντίτυπα. Οι πρώην…αποτυχημένες βλέπουν την καριέρα τους να κάνει ένα απίθανο restart (σ.σ. όπως έκαναν εκείνη την εποχή πολλοί αστέρες της δεκαετίας του ’70) για να συνεχιστεί με την κυκλοφορία άλλων δύο καλών άλμπουμ των Bad Animals και Brigade
Σήμερα οι αδελφές Wilson γυρίζουν το χρόνο και τη μνήμη του 35 χρόνια πίσω και αναγνωρίζουν τα λάθη που έκαναν, τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και στενομυαλιάς. Στο νέο τους ξεκίνημα στην Capitol δέχτηκαν να συνεργαστούν και με εξωτερικούς συνθέτες/στιχουργούς κι η Ann δέχτηκε να περιορίζει τα ακουστικά περάσματα με την κιθάρα της, κάνοντας τον ήχο της πιο rock.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ
Το συγκρότημα εξακολουθεί να υπάρχει στα χαρτιά, αφού οι σχέσεις των 2 αδελφών δεν είναι καλές. Αιτία, ο σύζυγος της Ann, Dean Wetter είχε ένα επεισόδιο με τα 16χρονα δίδυμα της Nancy με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες. Οι δύο αδελφές έχουν να μιλήσουν μεταξύ τους από τότε που συνέβη το γεγονός (2016), με την Nancy να έχει σηματίσει τους Roadcase Rpoyale με τραγουδίστρια την Liv Warfield ενώ η Ann ετοιμάζει περιοδεία στην Αμερική με αρκετά πρώην μέλη των Heart.
TRIVIA
  • To Greatest Hits/Live κυκλοφόρησε διπλό μόνο στην Αμερική. Η ευρωπαϊκή έκδοσή του ήταν μονή!
  • To “Tell it like it is” έγινε γνωστό στη χώρα μας από την εκτέλεση του ηθοποιού/τραγουδιστή Don Johnston to 1989!
  • Ο Howard Leese ήταν κιθαρίστας κι οργανίστας των Heart από το ξεκίνημά τους έως και το 1995. Το 1998 έγινε μέλος του συγκροτήματος του Paul Rodgers ενώ έπαιξε και σε 2 live άλμπουμ των Bad Company. Το 2009 κυκλοφόρησε το μοναδικό προσωπικό άλμπουμ με τίτλο Secret Weapon με καλούς καλεσμένους, όπως τους Joe Lynn Turner, Keith Emerson,Paul Rodgers και Jimi Jamison.
  • Το 2009 το Passionworks επανακυκλοφόρησε σε διπλή έκδοση με bonus cd το Private Audition.
  • Στο Passionworks συμμετέχουν και οι David Paich και Steve Porcaro των Toto.
       
     ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ  
   
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. το brigade ειναι η επιτομη του AOR , το τοποθετω στην πρωτη δεκαδα των αλμπουμ ολων των εποχων , το ενα κομματι καλυτερο απο το αλλο , μελισταλακτο χωρις να λειπει και ο τσαμπουκας . H δε παραγωγη απλα τεραστια .

    Ann Wilson ,η κορυφαια ροκ τραγουδιστρια , Nancy Wilson τεραστιο ταλεντο .

    Μελανο σημειο τους η 'στροφη ' τους σε Led Zeppelin-ισμους , πραγμα που μπορει μουσικα να τις εξεφραζε αλλα καλλιτεχνες που εχουν δικη τους ταυτοτητα δεν χρειαζονται τετοιες στροφες . Ειχαν ταυτοτητα και εκει επρεπε να συνεχισουν .

    Η προσωπικη τους κοντρα ειναι πραγμα εκτος μουσικου σχολιασμου ,κριμα γιατι ο χρονος περναει και χανουν την ευκαιρια να τις δουν οσοι δεν τις ειδαν μαζι ποτε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή